Op 4 juli 1970 werd Cat Stevens uitgeroepen tot Alarmschijf op Radio Veronica met ‘Lady d’Arbanville’. Hij schreef het nummer zelf. Zijn inspiratie haalde hij uit actrice Patti D’Arbanville, met wie hij een relatie heeft gehad. Hij ontmoette haar op een feestje. Heel wat legendarische muzikanten waren daarbij aanwezig. Zoals Eric Clapton, Steven Winwood (toen v.d. band Traffic), Jimmy Page (Led Zeppelin) en Ginger Baker (Cream). Maar ook dat meisje uit New York, dat op weg was naar een carrière als model: Patti D’Arbanville.Ze raakten aan de praat en niet lang daarna stonden hun harten in vuur en vlam en kregen ze een relatie.

Telkens als Patti in Londen was voor haar werk, verbleef ze bij Cat in huis. Maar ze vloog ook vaak naar Parijs en New York. Dat belemmerde hun relatie, tenminste voor de zanger, die meer wilde. Maar D’Arbanville wilde haar carrière er niet voor op het spel zitten. En dat was dat.

Cat Stevens schreef uit liefdesverdriet zijn ‘Lady d’Arbanville’. Patti hoorde het liedje tijdens één van haar trips naar New York. Patti: “Ik moet gewoon even mezelf kunnen zijn, zodat ik kan doen wat ik wil doen. Soms is het goed om alleen te zijn. Steven schreef het nummer toen ik naar New York ging. Het was maar een maand, ik dacht dat het niet het eind van de wereld was. Maar toen hoorde ik ‘Lady D’Arbanville, why do you sleep so still?’. Alsof ik dood was. Oftewel, als ik in New York was voelde het voor hem alsof ik in de kist lag… Hij schreef het omdat hij me miste, het is een droevig nummer. Toen ik het hoorde barstte ik in tranen uit, omdat ik toen wist dat het voorbij was tussen ons.” De single bereikt de 2e plaats in de Veronica Top Veertig.

 
Translate »
Share This