Fireboy DML brengt vandaag een nieuwe versie uit van zijn single ‘Peru’. Aan het nummer werkt Ed Sheeran mee. De originele versie kwam afgelopen juli uit. De Nigeriaanse rapper/ zanger is wat blij met deze bijzondere samenwerking. “It has been a dream knowing Ed Sheeran is a fan of my sound and having him jump on a song that was inspired by me traveling the world,” aldus Fireboy DML. “Not only is this an exciting moment for me, but also for Afrobeats. I hope this is the first of many collaborations with Ed and other artists around the globe, and I can’t wait for everyone to enjoy this song during the holidays.”
Vandaag wordt Jan Akkerman 75 jaar. Gefeliciteerd! Hij vormde in de jaren zeventig samen met Thijs van Leer de kern van de Nederlandse progressieve rockgroep Focus en werd in 1973 door lezers van het Engelse muziektijdschrift Melody Maker uitgeroepen tot de allerbeste gitarist ter wereld. Dat vooral dankzij zijn altijd gewaagde en inventieve spel.
Hij begon als kind met de accordeon en schakelde later over op gitaar. Op zijn veertiende speelde hij op zijn eerste single. Dat was ‘Melody In F Rock/Exodus’, dat hij maakte met Johnny And The Cellar Rockers, met Pierre van der Linden (drummer) al in de gelederen. In de zomer van 1965 scoort Jan zijn allereerste hit in de Veronica Top Veertig met The Hunters. Het betreft ‘Mr.Tambourine man’, een cover van The Byrds. Met zijn fabuleuze gitaarlick in ‘Russian spy and I’ (The Hunters) laat Akkerman in 1966 goed zien wat hij in huis heeft. In 1968 maakt hij met de LP ‘Talent for sale’ zijn solo debuut.
Aan het begin van 1969 richt Akkerman de band Brainbox op, waarbij hij samenwerkt met Kaz Lux (zanger), wederom Pierre van der Linden (drummer) en André Reijnen. De debuutsingle ‘Down man’ wordt een groot succes. Ook ‘Summertime’, een cover van George Gershwin uit de opera Porgy and Bess, wordt een grote hit. Al na een jaar is het einde van het Brainbox avontuur alweer voorbij. Naar eigen zeggen werd Akkerman door de manager uit de band gezet.
Hoe dan ook: zijn vertrek valt ongeveer samen met zijn toetreding tot het Thijs van Leer Trio. Het vormt de aanzet tot de supergroep Focus. Aanvankelijk met bescheiden succes. Ze spelen als begeleidingsband bij de Amsterdamse uitvoering van Hair, nemen met Neerlands Hoop een single, evenals met Bojoura. ‘In And Out Of Focus’ is hun eerste album. Met ‘House of the king’ (1970) behaalt Focus voor het eerst de Veronica Top Veertig. Een jaar later volgt, na enkele bandwisselingen (o.a. Pierre van der Linden komt de band versterken), een nieuw album: ‘Focus’. Van deze plaat komt de klassieker ‘Hocus pocus’. Andere successen volgen, zoals ‘Sylvia’ en ‘Harem Scarem’.
Door het succes en de daaruit voortvloeiende druk heeft zo zijn invloed op de bandleden. Verschillende drummers volgen elkaar op en de samenwerking tussen Akkerman en Van Leer gaat botsen. In 1976 verlaat hij Focus. Bij de pakken neerzitten is er niet bij: samen met Kaz Lux levert hij de succesvolle LP ‘Eli’ af. Akkerman gaat solo, maar werkt in 1980 samen met Solution. In 1985 is er een kortstondige reünie van Focus.
In 2005 won Jan Akkerman een Gouden Harp en in 2012 werd hij ter gelegenheid van zijn vijftigjarige carrière in de muziek benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau. Twee jaar terug verscheen zijn laatste album ‘Close beauty’. Gisteren ontving Akkerman ter gelegenheid van zijn verjaardag nog een Special Achievement Award van o.a. zijn platenlabel Red Bullet.
Deze One Hit Wonder komt uit de eerste helft van de seventies: First Class. Met hun single ‘Beach Baby’ sleept de Britse groep hun enige hit binnen. First Class was een Britse studiogroep die was samengesteld door singer-songwriter/producer John Carter en verder ook bestond uit zangers Tony Burrows en Chas Mills. Samen met zijn vrouw Jill Shakespeare schreef Carter deze enige hit van First Class in Nederland. In dit nummer schijnt een trompetsolo te horen te zijn, die is geleend uit de vijfde symfonie van de Finse componist Jean Sibelius. Ook zit er een verwijzing in naar Let’s go to San Francisco van the The Flower Pot Men. Niet toevallig.
Want John en Tony hadden al eerder succes geboekt. Zij leverden de zangpartijen voor ‘Let’s Go To San Francisco’ en ‘A Walk In The Sky’ van The Flowerpot Men. John Carter schreef ook hits voor o.a. The Ivy League, Brenda Lee, Herman’s Hermits, Manfred Mann, The Roaring Sixties en Kincade. In 1976 werd een punt gezet achter The First Class.
21 december 1940 was de geboortedatum van Frank Zappa. Hij maakte deel uit van verschillende bands, zoals The Mothers of Invention). Zappa mengde op geheel eigen wijze rockmuziek met psychedelica, jazz, experimentele muziek en eigentijdse klassieke muziek gecombineerd met een grote dosis humor. Hij maakte als solo artiesten met zijn band the Mothers of Invention vele platen. Zoals ‘Hot Rats’, ‘Freak Out!’, ‘Joe’s Garage’, ‘Sheik Yerbouti’, ‘One Size Fits All’, ‘Over-Nite Sensation’ en ‘The Grand Wazoo’. Sinds 1994 heeft de familie van Zappa via de Zappa Family Trust ook nog een kleine 50 albums op de markt gebracht.
De muziek van Zappa werd als gevaarlijk en schadelijk beschouwd door conservatief Amerika. Zoals de (instrumentale!) plaat ‘Jazz from hell’ uit de eighties, die in bepaalde platenwinkels verkocht werd met een gigantische parental advisory-sticker erop. Op zijn zesentwintigste LP, ‘Sheik Yerbouti’ (1979), staat de track ‘Dancin’ Fool’. Met dit nummer spreekt Zappa kritiek uit over de discocultuur. De track vertelt het verhaal van een man die ondanks zijn slechte danskunsten niet stil kan blijven zitten op discomuziek. Hiermee zet hij zichzelf flink voor schut op het nummer. Maar aan zelfspot heeft het bij Zappa nooit ontbroken. Van zijn omvangrijke collectie aan platen behaalde alleen ‘Dancin fool’ de Tipparade in de Nederlandse Top Veertig. Het maakt Zappa ongewild in Nederland tot One Hit Wonder. Het nummer staat intussen vele jaren genoteerd in de TOP 2000 van Radio 2. In 1993 overlijdt Frank Zappa aan de gevolgen van prostaatkanker.
FKA Twigs gaat al een aantal jaartjes mee in de muziek business, maar tot op heden is de Britse vooral geliefd bij een selecte groep fans. Daar gaat met deze nieuwe single ‘Tears in the club’ verandering in komen. Niet in het minst dankzij de medewerking van The Weeknd. De release van FKA Twigs volgt na ‘Measure of man’, dat ze vorige maand uitbracht met Central Cee. Dit nummer is afkomstig uit de film ‘The King’s Man’ die vanaf januari in de Nederlandse bioscopen te zien zal zijn. De gelikte zwoele nieuwe single is de voorbode van haar nieuwe EP ‘Capri sun’.
Vandaag gaat de video in première van ‘Only a lifetime’, de nieuwe single van FINNEAS. De zelfgeschreven track is geplukt van zijn debuutalbum ‘Optimist’. Achter Finneas O’Connell gaat de broer van Billie Eilish schuil. Op het nummer filosofeert hij over over het niet verspillen van de beperkte tijd die je hebt. Een mensenleven is nog steeds een eindige hoeveelheid tijd. Het nummer gaat ook in op het belang van liefde en het onderhouden en laten groeien van je relaties met degenen van wie je houdt. Een leven zonder liefde, hoe lang het ook duurt, is onmogelijk om van te genieten.
FKA Twigs kondigt op TikTok de release aan van haar nieuwe single. Ze geeft een preview weg van Tears in the club’. Hoewel in de teaser geen Abel Tesfaye te horen is, werkt hij wel degelijk mee aan het nummer. De release van FKA Twigs volgt na ‘Measure of man’, dat ze vorige maand uitbracht met Central Cee. Dit nummer is afkomstig uit de film ‘The King’s Man’ die vanaf januari in de Nederlandse bioscopen te zien zal zijn. ‘Tears in the club’ van FKA TWigs & The Weeknd verschijnt vrijdag 17 december.
Foo Fighters tuigen ook een kerst plaatje op, getuige hun laatste single: ‘Run Rudolph run’. Het nummer is een cover van Chuck Berry’s classic met dezelfde titel. De rock ’n roll pionier bracht zijn versie van ‘Run Rudolph run’ al in 1958 uit. Berry schreef het nummer echter niet: die credits gaan naar Johnny Marks (deze schreef ook “Rudolph the Red-Nosed Reindeer”) en Marvin Brodie. Voor Foo Fighters is ‘Run Rudolph run’ de opvolger van o.a. ‘Love dies young’, afkomstig van het album ‘Medicine at midnight’.
12 december 1915 was de geboortedag van Frank Sinatra. Hij behoort tot de beroemdste zangers van de afgelopen eeuw en werd dan ook niet voor niets The Voice genoemd. Samen met o.a. Elvis Presley, Michael Jackson en The Beatles behoort Sinatra tot de meest invloedrijke artiesten van de 20e eeuw. Zijn carrière als crooner en acteur omvat tientallen klassieke speelfilms, honderden wereldhits, duizenden liedjes en miljoenen verkochte albums.
Op 20-jarige leeftijd wist zijn moeder, Natalie Della Garaventa de groep Hoboken Four te overtuigen, dat Frank een plaatsje verdiende in hun band. Dat lukte! Maar al binnen een jaar vertrok Frank. Hij begon in kleine clubs in New Jersey en kwam op die manier onder de aandacht van trompettist en bandleider Harry James. Na een korte periode met James sloot hij zich aan bij het Tommy Dorsey Orchestra en na zijn debuut met hen in 1940 werd hij beroemd als zanger. Hij was intussen getrouwd met zijn jeugdvriendin Nancy. Hij had een grote aantrekkingskracht op de tieners van die tijd (de zogenoemde bobby soxers), die een heel nieuw publiek waren voor populaire muziek. Deze muziek was tot dan toe voorbehouden aan volwassenen, en Sinatra werd zo het eerste tieneridool.
In 1942 verlaat Sinatra de band van Dorsey en kiest voor een solo carrière. Hij tekent bij het grote label Columbia records en scoort o.a. met ‘All or nothing at all’, ‘Night and day’ en ‘White Christmas’. In de jaren ’50 kreeg Frank veel succes als acteur. Hij speelde onder meer in films als From here to eternity en The man with the golden arm.
In de jaren vijftig tekent hij bij het platenlabel Capitol Records om zijn zang carrière nieuw leven in te blazen. Met succes! Hij maakt vele onsterfelijke nummers. Behalve “My Way” waren dat bijvoorbeeld “True Love” (met Bing Crosby en Grace Kelly), “Love And Marriage”, “it`s A Very Good Year”, “Something Stupid” (met dochter Nancy Sinatra) en “Theme From New York”.
Na z’n laatste officiële studio LP ‘L.A. Is My Lady’ (1984), die hij opneemt met hulp van producer Quincy Jones, duurt het tot 1993 voordat Sinatra weer de studio instapt. Daar neemt hij het album ‘Duets’ op, met bekende sterren als Barbra Streisand, Aretha Franklin, Julio Iglesias, Tony Bennett, Charles Aznavour en U2’s Bono. Het uiterst succesvolle album krijgt een opvolger, ‘Duets II’, waaraan volgens hetzelfde principe bijdragen worden geleverd door onder anderen Neil Diamond, Willie Nelson, Gladys Knight en Stevie Wonder. Ook dit album wordt een groot succes.
In februari 1995 treedt Sinatra voor het laatst op. Net op tijd. Eind 1996 wordt hij getroffen door meerdere hartaanvallen en een hersenbloeding. In het bijzijn van zijn vrouw Barbara en dochter Nancy overlijdt Sinatra op 14 mei 1998 in een ziekenhuis in Los Angeles op 82-jarige leeftijd.
Op 14 juli 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Albatross’ van Fleetwood Mac. Deze instrumentale song werd gecomponeerd door Peter Green en kwam origineel al uit in 1969 als tweede single (na ‘Need your love so bad’). Het was één van zijn laatste bijdrages voor Fleetwood Mac. Hij verliet de band na een zenuwinzinking in 1970. Green was geïnspireerd door het bekende gedicht The Rhyme Of The Ancient Mariner van Samuel Coleridge, waar ook een albatros in voor komt.
Peter Green had dit nummer al een tijdje klaar liggen, maar met Danny Kirwan wordt de definitieve versie opgenomen.: een rustig deinende song op de baslijn van John McVie. ‘Albatross’ heeft als inspiratie gediend voor een liedje van de Beatles, ‘Sun King’, op het ‘Abbey Road’ album. Wat de reden ook was voor de re-release in 1973: het was een succesvolle. In1969 bereikte de single de 4e plaats. In 1973 behaalde Fleetwood Mac de 2e plaats in de Veronica Top Veertig.
