Stevie Nicks komt naar Nederland! Op vrijdag 19 juli 2024 staat Fleetwood Mac zangeres Stevie Nicks in de Ziggo Dome. De shows staan aan weerszijden van haar langverwachte headlinerset voor BST Hyde Park en zullen in vijf landen in heel Europa te zien zijn. Beginnend in Dublin op 3 juli en eindigend op 19 juli in de Ziggo Dome. In het midden van de jaren 70 werd Nicks een megaster als charismatische zangeres van Fleetwood Mac, waar ze in 1974 werd aangenomen. Dat had ze te danken aan haar toenmalige vriend Lindsey Buckinham. Mick Fleetwood wilde hem graag aannemen voor Fleetwood Mac, maar hij wilde alleen komen wanneer zijn vriendin Stevie ook mee mocht spelen als bandlid. Fleetwood ging akkoor, en daar zal hij geen spijt van hebben gehad.
Behalve een carrière bij Fleetwood Mac heeft Stevie ook solo vele platen gemaakt. Zoals ‘Whenever I call yiou friend’, waarvoor ze in 1978 samenwerkte met Kenny Logins. De singel haalde in Nederland net niet de top tien. In 1981 kwam haar eerste soloalbum uit, genaamd ‘Bella Donna’ en dit album werd een wereldwijd succes. Een samenwerkingsverband met o.a. rocker Tom Petty bracht haar succes voor ‘Stop draggin’ my heart around’.
Maar ook ‘Stand back’, van haar LP The wild heart’ werd een groot succes. Het nummer werd in Nederland verkozen tot Steunplaat van Frits Spits. Haar laatste LP ‘In your dreams’ kwam uit in 2011. Zo`n anderhalf jaar geleden heeft Stevie een groot deel van haar muziekrechten van de hand gedaan. Uitgeverij Primary Wave heeft volgens ‘The Wall Street Journal’ een aandeel van 80 procent genomen. Met de deal sleepte Stevie zo’n 100 miljoen dollar binnen. In de catalogus zit een groot deel van Stevie`s grootste solo hits, maar ook nummers van Fleetwood Mac, waaronder ‘Landslide’, ‘Edge of ‘Seventeen’ en ‘Dreams’. Eén van haar laatste singles was ‘Find your way back home’ (2020) met Neil Finn en haar overleden collega Christine McVie.
Vrijdag 5 juli gaat de nieuwe singel van Felix Jaehn in première! Het nummer heet ‘Ready for your love’ en is een samenwerking met de Sophie Ellis Bextor. Deze Britse zangeres schreef ook deze nieuwe song. Sophie scoorde begin dit jaar heel verrassend met haar 2001 hit ‘Murder on the dancefloor’. Dit nummer was te horen in de zwarte komische psychologische dramafilm Saltburn en werd een ware Tik Tok hype.
Enkele malen per week staan we stil bij de Parade Plaat. Op chronologische volgorde bespreekt Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 11 oktober, maar dan in 1979! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar Frantique met ‘Strut Your Funky Stuff’. Het nummer werd geschreven door Vivienne Savoie Robinson, James Bolden en Jack Robinson. Het was te vinden op de LP ‘Frantique’. De disco groep was afkomstig uit Amerika en ze maakten bij het label Philadelphia International Records slechts één album. Ze maakten enkele singels zoals ‘Disco dancer’, maar deze sloeg niet aan. ‘Strut your funky stuff’ wel, getuige de 10e plaats in de Britse singel charts. Met een Alarmschijf en Parade Plaat op zak, kwam Frantique naar Nederland voor een optreden bij Top Pop. In de Nederlandse Top 40 bereikte Frantique toch niet meer dan de 16e plaats.
Terug naar 29 juni, maar dan in 1996! Op deze dag komen The Fugees binnen in de Nederlandse Top 40 met ‘Killing me softly’. Als Lori Lieberman begin jaren zeventig een concert van Don McLean heeft bijgewoond, raakt ze zo geïnspireerd door zijn stem en boodschap dat ze er een gedicht over schrijft. Ze wil het omzetten in muziek en daarbij kreeg ze de hulp van songwriters Charles Fox en Norman Gimbel. Het gedicht van Liebermann wordt een song en krijgt de titel ‘Killing me softly’. Maar de versie van Lori brak niet door bij het grote publiek.
Dat lukte Roberta Flack wel. Toen de Amerikaanse zangeres het nummer van Lori Lieberman hoorde op de radio in het vliegtuig, was ze meteen verkocht! Ze maakte een aantal aanpassingen, maar drie maanden verder was het klaar om op singel gezet te worden. Nederland kende Roberta al van ‘The first time I ever saw your face’, dat halverwege 1972 haar eerste hit werd. ‘Killing me sotly’ behaalde in de uitvoering van Roberta Flack de 3e plaats in de Veronica Top 40.
De nog latere cover van rapgroep The Fugees maakt van ‘Killing Me Softly’ overtrof het succes van Roberta in 1996. Het trio staat op nummer 1 in de Nederlandse Top 40. Fugees-lid Pras Michel kwam met het idee om de cover uit te brengen. Aanvankelijk wilde de groep ook de tekst aanpassen om het anti-drugs en anti-armoede te maken, maar Norman Gimbel en Charles Fox, die het origineel schreven, waren het daar niet mee eens en hebben het tegengehouden.
De versie van de Fugees werd een wereldwijde hit, en was nog succesvoller dan het origineel. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 haalde het de 2e positie. Toen het nummer in de Nederlandse Top 40 stond, maakte de Nederlandse gelegenheidsformatie De Foetsie’s (waarvan de naam ook gebaseerd is op die van de Fugees) een Nederlandstalige parodie op het nummer, genaamd Hij Maakte Me Gek (Met z’n Vingers).
Terug naar 20 september, maar dan in 1979! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar Fleetwood Mac met ‘Tusk’. Het nummer werd geschreven door Lindsey Buckingham en was de titelsong van de gelijknamige LP. De muziek van dit nummer was gebaseerd op een riff die de band regelmatig speelde tijdens live concerten, als de bandleden één voor één geïntroduceerd werden. ‘Tusk’ bleek overigens een bijnaam te zijn voor het mannelijke geslachtsdeel en singel ging inderdaad vooral over seks. Toen Stevie Nicks hoorde dat de plaat de titel ‘Tusk’ zou krijgen, dreigde ze er aanvankelijk mee om uit de groep te stappen. Uiteindelijk kreeg het album toch deze titel en bleef, goddank, Stevie Nicks uiteindelijk toch in de band. De singel ‘Tusk’ behaalde zowel in Amerika als Engeland de top tien. In de Nederlandse Top 40 eveneens: nummer 9 was het hoogste resultaat!
Met ‘Starburster’ nog genoteerd in de top tien van de Hitzound 40, lanceert Fontaines D.C. vandaag de opvolger! De nieuwe singel van het Ierse vijftal heet ‘Favourite’. Beide songs prijken op het aankomende vierde album ‘Romance’. Fontaines D.C. sleepte het afgelopen jaar een BRIT Award binnen voor International Group of the Year 2023. Bassist Conor Deegan verklaart de titel ‘Romance’ zo: “We’ve always had this sense of idealism and Romance. Each album gets further away from observing that through the lens of Ireland, as directly as Dogrel. The second album is about that detachment, and the third is about Irishness dislocated in the diaspora. Now we look to where and what else there is to be romantic about”. ‘Romance’ verschijnt op 23 augustus.
De Franse zangeres Françoise Hardy is overleden, zo heeft haar zoon Thomas Dutronc gemeld op sociale media. Ze werd 80 jaar. Hardy werd bekend van klassiekers als ‘Tous les garçons et les filles’ en ‘Comment te dire adieu’. Haar carrière beëindigde de Française in 2015. Zij vocht toen al meer dan tien jaar tegen lymfeklierkanker. In 2018 werd ook nog eens strottenhoofdkanker bij de zangeres vastgesteld.
Als frêle, mooie meisje stal ze de harten van miljoenen sneller met haar door haar zelf geschreven ‘Tous les garçons et les filles de mon âge’. Ze was toen nog maar zeventien. De zangeres en actrice tekende in 1961 haar eerste contract met het platenlabel Disques Vogue. Een jaartje later kwam haar debuutalbum ‘Oh oh Chéri’ uit. Dat ‘Tous les garçons et les filles’ was zo`n groot internationaal succes dat de zangeres medio jaren zestig door sommigen werd gepresenteerd als ‘Frankrijks antwoord op The Beatles’. Ze verkocht er twee miljoen singels van…. Het werd geschreven door het schrijfteam van Johnny Hallyday.
In 1963 mocht Hardy Monaco vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival, dat in Londen werd gehouden. De keuze van het gastland was verrassend, omdat zowel Frankrijk, dat een jaar eerder won, als Monaco (nr.2) en Luxemburg (nr.3) het festival niet wilden organiseren. Daar zong Francoise haar bijdrage ‘L’amour s’en va’. Het liedje bereikte de vijfde plaats. Die moest ze overigens delen met Frankrijk. (Alain Barriére) Met haar man Jacques Dutronc maakte ze in 1966 de stoute singel ‘Mini mini mini’. Twee jaar later ontving ze de Grand Prix du Disque Académie Charles Gros. In Nederland bereikt Hardy met ‘Comment te dire adieu’ in 1969 een Tipparade notering.
In 2000 had ze een comeback met het album ‘Clair Obscur’. Haar zoon speelde gitaar en haar man zong het duet ‘Puisque vous partez en voyage’. Iggy Pop en Étienne Daho werkten ook mee aan de plaat. In 2008 bracht Françoise Hardy ook een autobiografie uit: Le désespoir des singes … et autres bagatelles, uitgegeven door Robert Laffont. In 2018 verscheen haar laatste album ‘Personne d’autre’. Hardy had het de laatste jaren erg zwaar door haar ziekte.
‘Places to be’ is de nieuwe singel van Fred again… De Britse producer riep voor de track met strakke drumbeats de hulp in van niemand minder dan Anderson .Paak! Tegen het einde van he nummer voegt CHIKA een wat donkerder randje toe aan ‘Places to be’. De Londense danceproducer, die met de banger ‘Marea (We’ve Lost Dancing)’ in 2021 bij ons doorbrak, komt deze zomer naar Nederland. Het Lowlands Festival om precies te zijn, dat van 16 tot en met 18 augustus wordt gehouden in Biddinghuizen.
Deze week vers in de TIP 40 is FRIDAY met ‘Beggin’. Het is hun tweede release dit jaar na ‘Something About It’. De twee bandleden Koen Brouwer en Quinten Huigen verruilden enkele jaren terug hun succesvolle carrières om hun muzikale droom na te jagen. Koen en Quinten ontmoetten elkaar op het conservatorium in Amsterdam en delen een lange geschiedenis als muzikanten in verschillende bands. Maar het idee van een eigen band bleef lonken en zo ontstond FRIDAY. In 2020 verscheen het debuutalbum ‘2 degrees’, dat tot op heden 10 miljoen streams heeft gegenereerd. Debuutsingel ‘21’ werd gelijk gebombardeerd tot NPO Radio 2 Topsong. Met ‘Beggin’ sleept FRIDAY deze week de Boosterplaat binnen (Dragon FM).
Terug naar 22 mei, maar dan in 1982! Op deze dag kwam “Really Sayin’ Somethin’ van Bananarama & Fun Boy Three binnen in de Nederlandse Top 40. Oorspronkelijk een veel ouder nummer uit 1964 en geschreven door Norman Whitfield, William “Mickey” Stevenson en Edward Holland, Jr. van het Motown label. De meidengroep The Velvelettes namen het in 1964 voor het eerst op. In hun versie was de titel nog ‘He was really sayin’ somethin’. Ze hadden er in Amerika maar een bescheiden hitje mee, want hoger dan 64 kwam het niet in de Billboard Hot 100.
De versie van Bananarama uit 1982 stond op hun debuut album ‘Deep Sea Skiving’. Fun Boy Three leverde de background vocals, nadat beide bands eerder samenwerkten op een andere cover, namelijk ‘It ‘ain’t What You Do (It’s the Way That You Do It)’. De versie van Bananarama haalde de Amerikaanse Billboard Hot 100 niet, maar wel in Engeland, waar de singel de 5e plaats behaalde. Ook in België werd een top tien notering gerealiseerd. In de Nederlandse Top 40 scoorden Bananarama & Fun Boy Three op nummer 11.
