Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 26 oktober 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Desire’ van Future World Orchestra. Het nummer was een compositie van Bernard Oattes, Rob Van Schaik, Gerto Heupink, Robert Pot.
Achter Future World Orchestra ging het Twents synthesizerduo Robert Pot en Gerto Heupink schuil. Robert spaarde op jonge leeftijd zijn eigen toetsinstrumenten en een opnamestudio bij elkaar en in 1980 ontmoette hij Gerto Heupink, met wie hij samen muziek ging maken onder de naam Future World Orchestra, dat in 1981 opgericht. Nog datzelfde jaar slepen ze een platencontract in de wacht bij Dureco en namen diverse demo’s op. Een van deze demo’s werd opgemerkt door TROS-dj Wim van Putten, die de nummers regelmatig draaide in zijn programma LP-show. Met hun eerste single ‘Desire’, waarin werd samengewerkt met het project The Limit, is het gelijk raak. Naast veel airplay belandt het nummer op de 20e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Met ‘Shame shame’ staan Foo Fighters genoteerd in de Top 40. Intussen is huin nieuwe single verschenen. En: ‘No son of mine’ mag dan nog wel net uit zijn, het staat deze week gelijk vers op de 3FM playlist. De single is het tweede voorproefje van Foo Fighters tiende album ‘Medicine At Midnight’, dat verschijnt op 5 februari. “This is the kind of song that just resides in all of us and if it makes sense at the time, we let it out,” zegt Dave Grohl in een statement, “Lyrically it’s meant to poke at the hypocrisy of self righteous leaders, people that are guilty of committing the crimes they’re supposedly against…”
Vandaag viert F.R. David zijn 74e verjaardag. Deze Franse zanger, van Tunesische afkomst, is vooral bekend van zijn hit ‘Words’. Dit nummer schreef hij zelf. In Amerika speelde hij met Vangelis en later ook als sessiemuzikant voor onder meer de Doobie Brothers en Toto. “Words’ werd werldwijd een hit en verkocht wereldwijd meer dan 8 miljoen exemplaren. Met dit nummer stond hij niet alleen in tien Europese landen op nummer één, maar ook in Japan. In de Nederlandse Top Veertig bereikte het nummer de tweede plaats. Andere bekende nummers van F.R. David waren ‘Pick Up The Phone’ en ‘I need You’.
Elke dag staan we stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 10 maart 1973 werd ’Cindy Incidentally’ van The Faces uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Geschreven werd deze song door Rod Stewart, Ron Wood en Ian McLagan. De Britse rockgroep werd gevormd in 1969, nadat Steve Marriott de band Small Faces verliet om de eigen band Humble Pie op te richten.
De twee nieuwe leden Rod Stewart (zang) en Ron Wood gingen verder met de oude leden van de band Ronnie Lane (bas), Ian McLagan (keyboards) en Kenney Jones, (drums). De single ‘Cindy Incidentally’ volgde op het wereldwijde hit ‘Stay with Me’ uit 1971. De succesvolle solocarrière van Rod Stewart overschaduwde echter al snel die van de Faces. Rod had al solo hits op zijn naam gezet. Zo had hij met ‘Maggie Mae’ in 1971 een nummer 3 hit gescoord in de Veronica Top Veertig. The Faces maakten nog een studioalbum, ‘Ooh La La’, om in 1975 te besluiten uit elkaar te gaan.
Na het uiteenvallen van de band, gingen de verschillende leden hun eigen weg. Ron Wood ging bij The Rolling Stones spelen; Ronnie Lane vormde de band Slim Chance; Kenney Jones ging na de dood van Keith Moon bij The Who spelen; en McLagan werd een sessiemuzikant. Rod Stewart bouwde zijn solo carrière uit en stond in de zomer van 1975 al op nummer 1 met ‘Sailing’.
Vandaag wordt Jan Akkerman 74 jaar. Gefeliciteerd! Hij vormde in de jaren zeventig samen met Thijs van Leer de kern van de Nederlandse progressieve rockgroep Focus en werd in 1973 door lezers van het Engelse muziektijdschrift Melody Maker uitgeroepen tot de allerbeste gitarist ter wereld. Dat vooral dankzij zijn altijd gewaagde en inventieve spel.
Hij begon als kind met de accordeon en schakelde later over op gitaar. Op zijn veertiende speelde hij op zijn eerste single. Dat was ‘Melody In F Rock/Exodus’, dat hij maakte met Johnny And The Cellar Rockers, met Pierre van der Linden (drummer) al in de gelederen. In de zomer van 1965 scoort Jan zijn allereerste hit in de Veronica Top Veertig met The Hunters. Het betreft ‘Mr.Tambourine man’, een cover van The Byrds. Met zijn fabuleuze gitaarlick in ‘Russian spy and I’ (The Hunters) laat Akkerman in 1966 goed zien wat hij in huis heeft. In 1968 maakt hij met de LP ‘Talent for sale’ zijn solo debuut.
Aan het begin van 1969 richt Akkerman de band Brainbox op, waarbij hij samenwerkt met Kaz Lux (zanger), wederom Pierre van der Linden (drummer) en André Reijnen. De debuutsingle ‘Down man’ wordt een groot succes. Ook ‘Summertime’, een cover van George Gershwin uit de opera Porgy and Bess, wordt een grote hit. Al na een jaar is het einde van het Brainbox avontuur alweer voorbij. Naar eigen zeggen werd Akkerman door de manager uit de band gezet.
Hoe dan ook: zijn vertrek valt ongeveer samen met zijn toetreding tot het Thijs van Leer Trio. Het vormt de aanzet tot de supergroep Focus. Aanvankelijk met bescheiden succes. Ze spelen als begeleidingsband bij de Amsterdamse uitvoering van Hair, nemen met Neerlands Hoop een single, evenals met Bojoura. ‘In And Out Of Focus’ is hun eerste album. Met ‘House of the king’ (1970) behaalt Focus voor het eerst de Veronica Top Veertig. Een jaar later volgt, na enkele bandwisselingen (o.a. Pierre van der Linden komt de band versterken), een nieuw album: ‘Focus’. Van deze plaat komt de klassieker ‘Hocus pocus’. Andere successen volgen, zoals ‘Sylvia’ en ‘Harem Scarem’.
Door het succes en de daaruit voortvloeiende druk heeft zo zijn invloed op de bandleden. Verschillende drummers volgen elkaar op en de samenwerking tussen Akkerman en Van Leer gaat botsen. In 1976 verlaat hij Focus. Bij de pakken neerzitten is er niet bij: samen met Kaz Lux levert hij de succesvolle LP ‘Eli’ af. Akkerman gaat solo, maar werkt in 1980 samen met Solution. In 1985 is er een kortstondige reünie van Focus.
In 2005 won Jan Akkerman een Gouden Harp en in 2012 werd hij ter gelegenheid van zijn vijftigjarige carrière in de muziek benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau. In 2017 trok hij nog door Nederland met zijn ’70 Anniversary Tour’.
Fleur East! Gaat er bij het horen van haar naam bij jou nog een belletje rinkelen? De zangeres, die ooit deelnam aan de Britse The X-Factor in 2014, brak een jaar later door in Nederland met ‘Sax’. Met het nummer stond ze 9 weken in de Nederlandse Top Veertig. Nou, die dus. Ze levert vandaag de video af van haar nieuwe single, waarover ze zegt: “ I wrote a Christmas song last week and here it is! “You’re Christmas To Me” is my gift to you for supporting me through one of the toughest years!” De animatie clip check je hier.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 22 juni 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Verjaardagsfeest’ van de Frank Boeijen Groep. Een eigenzinnige keuze, want het was het B-kantje van Frank`s single ‘Transport uit Bangkok’. Daarmee was de toon gezet door de zanger uit Nijmegen met karakteristiek hees stemgeluid en dromerige melancholieke teksten.
Na de middelbare school stortte Boeijen zich volledig in de muziek. Samen met Wout Pennings werd in 1977 in eigen beheer een album uitgebracht: “Frank Boeijen en Woutje Pennings”. Via Pennings belandde het album in 1978 bij platenmaatschappij CNR.
Boeijen en Pennings kregen van CNR de gelegenheid om onder productionele leiding van Rob de Nijs het album, inclusief vier nieuwe nummers, opnieuw op te nemen. In 1979 gingen Pennings en Boeijen uit elkaar. Met Wanders, Busch, gitarist Will Theunissen en toetsenist Jos Haagmans richtte Boeijen vervolgens de Frank Boeijen Groep op. Het eerste optreden was in Doornroosje, in zijn eigen stad Nijmegen. De debuut single ‘Verjaardagsfeest’ kreeg veel airplay, maar struikelde desondanks in de Tipparade. Hij zou nog twee jaar moeten wachten op zijn eerste notering in de Nederlandse Top Veertig met ‘Linda’.
De Frank Boeijen Groep zou in de eighties daarna vele hits afleveren, zoals ‘Zwart wit’, Kronenburgpark’ en ‘Zeg me dat het niet zo is ‘. Frank Boeijen sleepte al meerdere Edisons in de wacht en werd in 2000 geridderd in de orde van Oranje-Nassau. Hij is nog steeds actief in de muziek business.
Vandaag viert Paul Rodgers zijn 71e verjaardag. Je zou de Britse zanger kunnen kennen van bands zoals Free, Bad Company tot zijn samenwerking met Queen + Paul Rodgers. We nemen een duik terug naar 1968. Dat was het jaar waarop Paul zijn debuut maakte als zanger/songwriter van de band Free. Twee jaar later brak deze band door in Nederland met de hit ‘All Right Now’. Met deze rocktrack scoorde de groep niet alleen een Alarmschijf, maar ook de 9e plaats in de Veronica Top Veertig. Ook ‘Wishing Well’ is een classic van Free.
Na het succes van Free kwam Rodgers in een ander succesvolle band terecht: Bad Company. Behalve uit Paul Rodgers (zang) en Simon Kirke (drums) van voorheen Free, bestond de hardrock groep uit Mick Ralphs (gitaar) van Mott the Hoople en Boz Burrell (basgitaar, overleden 2006) van King Crimson. Bad Company kende vooral grote successen in de jaren 70 (onder meer met de internationale hits “Can’t Get Enough” en “Feel Like Makin’ Love”). In Nederland waren dit overigens geen hits: alle genoemde songs struikelden in de Tipparade. De band kende een groot aantal wisselingen. De band had hetzelfde management als Led Zeppelin. In 1982 besloot Rodgers echter meer tijd aan zijn familie te besteden en verliet de band.
In 1984 keerde Paul Rodgers terug met ‘Cut Loose’, een solo plaat. Kort na dat album besloot hij samen met zijn goede vriend en oud-Led Zeppelin-lid Jimmy Page The Firm op te richten. Met The Firm maakte hij twee albums en deed hij twee tournees. In 1999 vond de reünie van de originele bezetting van Bad Company met Rodgers plaats. Jammer genoeg was de reünie van korte duur.
Bad Company ging echter verder met Rodgers en Simon Kirke, maar zonder de originele leden Mick Ralphs en Boz Burrell. Rodgers kwam pas echt weer in de publiciteit toen eind 2004 bekendgemaakt werd dat hij in 2005 en 2006 op tournee zou gaan met Queen. De registratie van het concert in Sheffield werd uitgebracht als het album ‘Return of the Champions’. In 2008 volgde nog de plaat ‘The Cosmos Rocks’. In 2009 kwam er een einde aan de samenwerking met Queen.
‘I just wanna’ is de nieuwe single van Felix Jaehn. De Duitse DJ en producer, die in 2015 doorbrak met ‘Chearleader’ (ft. Omi) werkt voor de track samen met Cheat Codes en Bow Anderson. Cheat Codes is natuurlijk gesneden koek: dit trio scoorde al de nodige hits, met ‘Sex’ uit 2016 als hoogtepunt. Bow Anderson is een ander verhaal; deze zangeres komt uit Schotland en leverde onlangs nog de single ‘Island’ af.
Felix Jaehn zegt over de samenwerking: “I am so happy that ‘I Just Wanna’ with Cheat Codes and Bow is finally out now. The boys and I have been talking about doing a collab for years and I’m beyond excited to share what we’ve been working on. This song fits so well into this cozy season and the sensual vibes feel perfect for some time together with your loved ones. Take your partner, family or friends, cuddle up and enjoy life. I hope you are feeling the love.”
Frank Kramer is op 73-jarige leeftijd overleden. De oud-voetballer, presentator en sportcommentator werd afgelopen vrijdag onwel op zijn verjaardag waarna hij werd afgevoerd naar het ziekenhuis, aldus Johan Derksen maandagavond in Veronica Inside. “Het was zijn wens dat hij niet gereanimeerd zou worden en dat hij geen voeding zou krijgen, maar dat hij gewoon in coma zou worden gehouden”.
Kramer speelde in de jaren zeventig en tachtig in de Eredivisie, maar werd vooral na zijn voetballoopbaan bekend, onder meer als presentator van verschillende spelshows. Zo presenteerde hij de KRO-programma’s als Hints en Boggle en was hij gastheer in De Frank Kramer Show. In 1976 scoorde hij met Full House een top 40-hit met ‘Standing on the inside’. Het liedje werd verkozen tot Alarmschijf en bereikt de tweede plaats in de Nederlandse Top Veertig.
In het Top Veertig-exemplaar van die week, die je toentertijd gratis kon halen bij de platenboer, schreef Robert Briel: “Frank Kramer, de rappe linksbuiten van de voetbalclub Telstar, slaat met Full House zijn vleugels uit. Al enige tijd loopt hij rond met het idee om voor de aardigheid een groepje op te richten. Hij heeft een aantal vrienden (Anette Molenaar, Bob Cohen, Wilma de Nijs en Carry Schomper) om zich heen verzameld en stapt naar de platenmaatschappij CBS. Na overleg met producer Albert Hol wordt het liedje Standing On The Inside van Neil Sedaka uitgekozen.” De gelegenheidsformatie werd bedacht door Ron Brandsteder.
