Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 26 oktober 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Desire’ van Future World Orchestra. Het nummer was een compositie van Bernard Oattes, Rob Van Schaik, Gerto Heupink, Robert Pot.
Achter Future World Orchestra ging het Twents synthesizerduo Robert Pot en Gerto Heupink schuil. Robert spaarde op jonge leeftijd zijn eigen toetsinstrumenten en een opnamestudio bij elkaar en in 1980 ontmoette hij Gerto Heupink, met wie hij samen muziek ging maken onder de naam Future World Orchestra, dat in 1981 opgericht. Nog datzelfde jaar slepen ze een platencontract in de wacht bij Dureco en namen diverse demo’s op. Een van deze demo’s werd opgemerkt door TROS-dj Wim van Putten, die de nummers regelmatig draaide in zijn programma LP-show. Met hun eerste single ‘Desire’, waarin werd samengewerkt met het project The Limit, is het gelijk raak. Naast veel airplay belandt het nummer op de 20e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 2 juni 1973 werd ’Kodachrome’ van Paul Simon uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Het was zijn derde solo hit in de charts na een uiterst succesvolle periode met Simon & Garfunkel. ‘Mother and child reunion’ en ‘Me and Julio down by the schoolyard’ kwamen uit in 1972.
In Engeland ging dit door Paul zelf geschreven ‘Kodachrome’ in de ban bij de BBC, want het werd vernoemd naar de Kodak-film voor kleurenfoto’s en het ging volgens hen dus om het maken van reclame en dat mocht daar niet. Wat ooit een groot en winstgevend bedrijf was, werd Kodak in de loop der jaren achterhaald door nieuwe digitale ontwikkelingen en het ging daar niet snel genoeg in mee.
Oorspronkelijk had Paul Simon als titel ‘Going home’ in gedachten als titel voor dit nummer. Had hij dat zo gelaten, dan was er van die Britse ban wellicht geen sprake geweest. In Nederland hadden de radiostations maling aan de boycot en werd het gelukkig volop gedraaid. Zeker door Radio Noordzee, getuige de Treiterschijf keuze. ‘Kodachrome’ stond op Simon`s album ‘There Goes Rhymin’ Simon’ en bereikte de 17e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 19 oktober 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Oil in the family’ van Jan Akkerman. Hij schreef het nummer zelf, maar dan wel onder een heel andere naam. Het was, ahum, A. Rab.
Akkerman zat in deze periode behoorlijk in zwaar weer. Hoge opnamekosten voor Akkerman albums, afgezet tegen lage verkoopcijfers; daarzijn platenmaatschappijen niet dol op. Het resultaat was dan ook dat platenmaatschappij Atlantic eind jaren zeventig het vertrouwen in Akkerman opzegt. Een hard gelag voor de beste gitarist ter wereld.
In 1980 zal Akkerman een jaartje deel uitmaken van de band Solution. Zo speelt hij mee op het album ‘It’s Only Just Begun’. Het is platenbaas Willem van Kooten die hem de reddende hand biedt, al waren zijn fans naderhand niet echt enthousiast op het resultaat. Willem had een tape gehoord van het als grap bedoelde ‘Oil InThe Family’. Kon Jan hier niet iets mee? Welzeker: Akkerman maakte binnen 24 uur een complete LP rond de track, naar Arabische concept. De single sleept een Steunplaat binnen en staat vier weken in de Tipparade.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 19 mei 1973 werd ’Goodbye my love, goodbye’ van Demis Roussos uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Demis Roussos werd geboren in Egypte als zoon van Griekse ouders die alles verloren na de Suez crisis (1956) en daarop in 1961 naar Griekenland terugkeerden. In Griekenland was Roussos lid van een aantal groepen als The Idols, We Five, The Mini’s en The Papathanassiou Set. Na hun aankomst in Parijs op 23 maart 1968 werd de groep omgedoopt door producer Lou Reizner in Aphrodite’s Child. In deze laatst genoemde band zat o.a. ook de virtuoze componist en multi-instrumentalist Vangelis.
Met Aphrodites Child scoorde Roussos in de jaren 1968-1971 een aantal hits in Europa, zoals Rain and tears, Marie Jolie, It’s five o’clock en Spring summer winter and fall. Met ‘I want to live’ scoorde Aphrodites Child in Nederland een nummer 1 hit. De groep viel in 1971 uit elkaar, waarna Demis Roussos startte met zijn solo carrière, die zeer succesvol zou zijn. Ga maar na: zijn solo singles ‘My reason’. ‘We shall dance’ en ‘Forever and ever’ bereikten allen de top tien van Nederland. Dat lukte ook met ‘Goodbye my love, goodbye’, dat de 2e plaats bereikte in de Radio Noordzee Top 50. En er zat meer in het vat voor Roussos, want de volgende twee singles die in 1973 uitkwamen, werden nummer 1 hits.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 12 oktober 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘O superman’ van Laurie Anderson. Het was zijn meest spraakmakende keuze ooit. Het nummer greep je bij de keel of je haatte het uit de grond van je hart.
Het minimalistische nummer werd een onverwachte hit. Het duurde 8 minuten en 21 seconden en was destijds de langste Top Veertig en Nationale Hitparade hit in de geschiedenis. De single deelde het record met ‘Halo of Flies’ van Alice Cooper, dat eveneens 8:21 duurde. Later zijn er langere Top Veertig-hits geweest, maar die waren allemaal op cd-single verschenen. ‘O Superman’ en ‘Halo of Flies’ zijn derhalve nog altijd de langste 7″-vinylsingles die in de Top 40 en Nationale Hitparade hebben gestaan. Deze single van Anderson bereikte de 9e plaats in de Nederlandse Top Veertig. In 1997 zou ze overigens nog een keertje in de hitlijst staan, maar dan als één van de artiesten die meewerkte aan ‘Perfect day’ van Lou Reed. (voor een benefietuitzending van de BBC voor kinderen in nood)
Door de lengte was het nummer feitelijk radio-onvriendelijk. Bart van Leeuwen knipte de single terug tot 4 minuten en 20 seconden in de uitzendingen van de Nederlandse Top Veertig. ‘O Superman’ bestond uit een kale achtergrond van twee elkaar afwisselende akkoorden bestaande uit een steeds herhaalde uitgesproken lettergreep “ha ha ha ha ha”, met daarover de gesproken tekst die door een Vocoder gehaald is. Hoe weird het nummer ook was, het bleek nog een cover te zijn ook! Het lied is oorspronkelijk afkomstig van de aria “Ô Souverain, ô juge, ô père” uit Jules Massenets opera Le Cid.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 19 mei 1973 werd ’Ginny come lately’ van Albert West uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Albert had The Shuffles verlaten om een solo carrière te starten. Hij was nog maar 14 lentes jong toen hij bij deze band begon. In 1969 had hij met deze groep een hele grote hit met ‘Sha la la, I need you’.
In 1973 stapte hij uit de band en deed met ‘Ginny come lately’ een succesvolle gooi naar de hitlijsten. Het was een cover van Brian Hyland. Gary Gelp en Peter Udell schreven het nummer. In heel Europa scoort het singletje goed en in Oostenrijk was het nummer bijna niet van de eerste plaats af te slaan. Een groot deel van het jaar stond het daar eenzaam aan de top. Het solo succes markeerde het begin van een lange platencarrière met covers van ballads uit de jaren zestig. O.a. ook ‘Tell Laura I Love Her’ en ‘Put Your Head On My Shoulder’ werden dat jaar in een nieuw jasje gehesen. ‘Ginny come lately’ bereikte de vierde plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 5 oktober 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Lock Up Your Daughters’ van Slade. Het nummer werd geschreven door twee mannen uit de band: Noddy Holder en Jimmy Lea.
Met een cover van Bobby Marchans ‘Get Down And Get With It’ werd de debuutsingle gelijk een top tien hit in de Veronica Top Veertig. In geen enkel ander land liep deze single zo goed als bij ons. Maar daarna ging heel Europa (en ver daarbuiten) plat voor de sound van Slade. De opvolger ‘Coz I Luv You’ wordt in de winter van 1971 hier een nummer2 hit en in Engeland bekroond met goud.
Frontman Noddy Holder, gitarist Dave Hill, bassist Jim Lea en drummer Don Powell zijn ware exponenten van de glitterrock. Vele hits volgens, zoals ‘Look Wot You Dun’, ‘Gudbuy ‘T Jane en ‘Cum On Feel The Noize’. Achteraf blijkt ‘Merry Christmas Everybody’ uit 1973 hun grootste hit te worden, simpelweg omdat de kerstklassieker elk jaar weer opduikt in de Spotify en iTunes charts. ‘Lock up your daughters’ was de vijftiende hit voor Slade, waarvan 10 de top tien bereikten. Zover kwam deze niet: ‘Lock up your daughters’ bereikte de 17e plaats.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 12 mei 1973 werd ’Good time comin’ van Bitch uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Dit wordt een beetje lastig, want veel is niet bekend. Wat ik wel weet, is dat Bitch oorspronkelijk uit Auckland kwam en dat de groep zich toen The Cleves noemden. Aangekomen in Engeland veranderden ze de naam in Bitch. Het nummer is geschreven door Rob Aickin en Gaye Brown en behaalde toch nog de 34e plaats in de Radio Noordzee Top 50. ‘Good time comin’ werd in 1974 gecoverd door Mustard.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 28 september 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Ain`t no mountain high enough’ van Boys Town Gang. Deze Amerikaanse discoband werd een jaar eerder opgericht door Bill Motley. Hij produceerde deze single, die gepend werd door Nickolas Ashford en Valerie Simpson.
Die penden de song al in de sixties. Marvin Gaye en Tammi Terrell waren de gelukkigen die het mochten opnemen. Hun versie kwam uit in 1967 op het album ‘United’. ‘Ain’t No Mountain High Enough’ werd geschreven voordat Ashford & Simpson zich aansloten bij de platenmaatschappij Motown. Zij lieten het nummer eerst horen aan de Britse soulzangeres Dusty Springfield, die het graag wilde opnemen. Ashford en Simpson lieten dit niet toe in de hoop dat het hun toegang zou geven tot Motown.
‘Ain’t No Mountain High Enough’ werd derhalve opgenomen door Marvin Gaye en Tammi Terrell. Het was hun eerste duet, nadat Gayes vorige zangpartner Kim Weston, met wie hij onder meer ‘It Takes Two’ had opgenomen, Motown had verlaten na ruzie over haar contract. Diana Ross maakte er in 1970 o.a. een succesvolle cover van. Voor Boys Town Gang werd ‘Ain`t no mountain high enough ‘ hun eerste hit.
Oprichter van de Boys Town Gang was de DJ Bill Motley uit San Francisco. Deze stad kende in het begin van de eighties veel uitgaansgelegenheden die zich speciaal richtten op gays en Bill Motley zag brood in een nieuwe discogroep die zich speciaal op deze doelgroep zou richten. Na een uitgebreide auditie koos hij zangeres Cynthia Manley (die in het cabaret zong) als gezicht van de groep. Aanvankelijk was het de bedoeling om één album uit te brengen, maar de liedjes werden een groot succes zodat besloten werd door te gaan. ‘Ain`t no mountain high enough’ werd voor Boys Town Gang inderdaad een succes; het bereikte de 7e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 5 mei 1973 werd ’Feel the need in me’ van Detroit Emeralds uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Dit Amerikaanse trio bestond uit Abraham Tilmon, Ivory Tilmon en James Mitchell. De eerste twee mannen waren broers en James was een schoolvriend. Vanaf 1966 traden ze regelmatig op in een nachtclub in Detroit en besloten deze stadsnaam te verwerken in hun bandnaam.
In 1968 kreeg het trio een platencontract en had met hun debuut single ‘Show Time’ een bescheiden hit in Amerika. Daarna wisselden ze van label en werden ze voortaan geproduceerd door Willie Mitchell, die al succesvol was met Al Green. In 1973 hadden ze hun eerste hit in de Radio Noordzee Top 50 met ‘Feel the need in me’. De single, gepend door Abraham, bereikte de 11e plaats. ‘Feel the need in me’ was geplukt van hun tweede album ‘You want it, you got it’, dat in Amerika al twee grote hits had opgeleverd. Later openden ze in Detroit hun eigen nachtclub, die ze The Emerald Lounge noemden. James Mitchell zou in 1977 ook succes boeken met ‘Float on’ , als bandlid van The Floaters.
