Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 21 september 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Superfreak’ van Rick James. Hij schreef het nummer samen met Alonzo Miller. Een lieverdje was hij niet: mishandeling, seksschandalen & drugsverslaving kleven allemaal aan deze bad boy.
Op ‘Superfreak’ (afkomstig van het ‘Street Songs’ album) werd James bijgestaan door The Temptations. Zij verzorgden het achtergrond koortje! In Amerika werd ‘Superfreak’ een nummer 1 hit; in de Nederlandse Top Veertig bereikte het nummer de 2e plaats. In 1990 verdient James opnieuw aan het nummer: MC Hammer gebruikt de instrumentale ‘Superfreak’ versie voor zijn nummer 1 hit ‘U can`t touch this’.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 28 april 1973 werd ’Zo zal deze zomer zijn’ van Ciska Peters uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Het nummer was geschreven door Jack White en, daar heb je hem weer: Peter Koelewijn. De Nijmeegse debuteerde in 1962 op een talentenjacht en won de Grote Prijs van Radio Luxemburg. Een ronkende start van haar carrière en niet alleen omdat een auto won!
Het duurde niet lang, of Ciska kon een contract tekenen bij platenmaatschappij MMP, onderdeel van CNR. Ze treedt in 1963 op tijdens het Knokke-festival en een jaar later is ze één van de voorprogramma’s van The Beatles in Blokker. Voordat de Veronica Top Veertig officieel van start gaat in 1965, heeft Peters al twee hits gemaakt: ‘Wie weet’ en ‘Niemand zal mijn tranen zien’.
In de jaren zeventig viert haar carrière hoog tij. Ze scoort dan meerdere hits, zoals ‘Dans naar de zon’, ‘España Mañana’, ‘Kom in mijn armen’ (met Aristakes) ‘Zeeman’ en “De zwarte kat”. Haar grootste succes wordt ‘Naar de kermis’, samen met Ronnie Tober. Oorspronkelijk was dit een Duitstalig nummer van Emily & Tom (‘Ach Heinrich’) Ook werkt Ciska mee aan ‘Een heel gelukkig Kerstfeest’, een top tien hit met o.a. Ronnie Tober, Nico Haak, Bonnie st. Claire en Willeke Alberti. Met ‘Zo zal deze zomer zijn’ bereikte Ciska Peters de 24e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Samen met haar echtgenoot Pim ter Linde startte ze het eerste professionele artiestenmanagement die Nederland rijk was. Bij Interlinde Artists Management stonden veel Nederlandse artiesten onder contact zoals Bonnie st. Claire, Adèle Bloemendaal, LUV, Don Mercedes, Saskia & Serge, Ron Brandsteder, Vanessa en Lee Towers. In 2005 stopten ze daarmee. Maar twee jaar later begon ze samen met haar echtgenoot een nieuw organisatiebureau, Ciska Peters Events.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 14 september 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Pretend’ van Alvin Stardust. Dit nummer van Bernard William Jewry (zijn echte naam) was een cover en werd voor het eerst opgenomen in 1952 door Ralph Marterie. Het was destijds een instrumentaal liedje. O.a. ook Nat King Cole en Timi Yuro namen “Pretend’ op.
Begin jaren zestig trad hij op onder de naam Shane Fenton & The Fentones. In 1973 brak hij internationaal door met de hit ‘My coo ca choo’. Met een flinke portie geluk, dat wel. Want het nummer werd in werkelijkheid opgenomen door Peter Shelley, die ‘My coo ca choo’ ook zelf had geschreven. Hij wilde het nummer uitbrengen onder de zelfbedachte artiestennaam Alvin Stardust. Toen het nummer een groot succes dreigde te worden, zat Shelley in zak en as. Het was niet zijn bedoeling om als artiest te gaan optreden. Daarbij had hij net met Michael het label Levy Magnet Records opgericht. Het ontbrak `m aan tijd.
Wat nu? Uiteindelijk bedacht Shelley dat hij een “gezicht” zocht om de single verder te promoten. Zo kwam hij terecht bij Bernard William Jewry. Dat promoten, dat kon de nieuwbakken Stardust best aardig. In Australië stond ‘My coo ca choo’ zeven weken op nummer 1. Na een paar kleine hitjes (Red dress en You, you, you) werd ‘Pretend’ de klapper. Het nummer, geschreven door Lew Douglas, Cliff Parman & Frank Lavere behaalde de 1e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Stardust overleed in oktober 2014, enkele weken nadat er uitgezaaide prostaatkanker bij hem was geconstateerd. Hij werd 72 jaar.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 21 april 1973 werd ’Hearts of stone’ van Blue Ridge Rangers uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Deze song werd geschreven door Eddy Ray & Rudy Jackson en gezongen en geproduceerd door John Fogerty. De track was afkomstig van Fogerty`s soloplaat ‘Blue ridge rangers’. Hij maakte het album vlak na het uiteenvallen van Creedence Clearwater Revival. Op deze plaat staan covers van oude country & westernsongs. Er zijn twee singles van dit album uitgebracht, ‘Jambalaya’ en ‘Heart of stone’. In de Radio Noordzee Top 50 behaalt dit nummer (een cover van The Jewels, die zich later The Marbles noemen) de 16e plaats.
In 1975 brengt hij z’n 2e solo plaat ‘John Fogerty’ uit, waar onder andere ‘Rocking All Over The World’ op staat, dat later een grote hit zal worden voor Status Quo. Ondertussen ruziet Fogerty met Fantasy Records over de royalty’s van zijn CCR-songs. In 1985 komt ‘Centerfield’ uit. Dit wordt een succes in Amerika. Op dit album staat het bekende nummer ‘The Old Man Down The Road’. Het CCR label Fantasy staat op de achterste benen en spant een proces aan tegen Fogerty. Het platenlabel zegt dat zijn nummer te veel zou lijken op ‘Run Through The Jungle’ van CCR. Fogerty wint het proces door de songs voor te spelen in de rechtszaal en de rechter ervan te overtuigen dat het wel degelijk een andere song is. Met dit proces was de mogelijkheid op een eventuele reünie voor altijd verkeken, zoals Fogerty in interviews benadrukte.
In 1997 sleept John een Grammy Award binnen voor zijn LP ‘Blue Moon Swamp’. Begin dit jaar (april) dook John de studio in met zijn kinderen een aantal nummers van het album ‘Cosmo’s Factory’ van Creedence Clearwater Revival opnieuw op te nemen en uit te brengen als EP.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 7 september 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Tainted love’ van Soft Cell. Een gouden greep van Frits! En voor het Britse synhesizer-popduo natuurlijk, want ‘Tainted love’ groeide uit tot de grootste hit van Marc Almond en David Ball.
Origineel was het nummer van Ed Cobb, vele jaren eerder. Hij schreef zowel de tekst als de muziek voor ‘Tainted love’. Hij had het liedje bedacht voor The Standells, een meidengroep, waarvan hij de manager was. Maar hij kon hoogspringen of laagspringen: de dames lustten het nummer niet. Gloria Jones wil het dan wel opnemen, maar het nummer eindigde als B-kantje van haar single ‘My Bad Boy’s Comin’ Home’, die dan nog flopt ook.
Het duurt dan acht jaar als ‘Tainted love’ opgepikt wordt door de Britse DJ Richard Searling. Tijdens een trip door Amerika stuit hij op de single en neemt een exemplaar mee naar huis. Het wordt een enorm succes in de disco`s in Noord Engeland, waar op dat moment dansbare soulplaatjes uit de sixties helemaal hip zijn. Het genre kreeg daarom de bijnaam northern soul. Gloria is op dat moment de vriendin van Marc Bolan (T-Rex), die voor haar een nieuwe versie produceert. (1976)
In 1977 slaat het noodlot toe als Marc Bolan om het leven komt bij een auto-ongeluk. Gloria Jones zat achter het stuur, maar overleeft wonderwel het ongeluk. Het is David Ball, collega van Marc Almond, die hem dan wijst op ‘Tainted love’. Iets om op te nemen? Marc, fan van T-Rex, vindt het een lekker nummertje en de groep overweegt het te zingen tijdens optredens van Soft Cell. Maar er is twijfel. Gaan we nou voor ‘Tainted love’ of toch die toffe Franki Valli`s ‘The Night’? Soft Cell wikt en weegt en uiteindelijk valt de keuze toch op ‘Tainted Love’.
Nu de platenmaatschappij nog. Die mopperen: jongens . . . waar zijn nou de gitaren en drums? Kom op! Toch niet enkel met een synthesizer? Soft Cell weigert consessies te doen en brengt ‘Tainted Love’ uit, zoals we die nu kennen. En terecht! Gloria Jones is verguld met Soft Cell’s versie van ‘Tainted Love’ en zij was niet de enige. ‘Tainted love’ bereikt de top tien in o.a. Nederland en Amerika en wordt in Engeland een nummer 1 hit en bekroond met platina.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 14 april 1973 werd ’Tu te reconnaitras’ van Anne Marie David uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Zeventien landen waren bijeengekomen in het Nouveau Theatre in Luxemburg. Er waren extra veiligheidsmaatregelen nodig, omdat Israël zijn intrede deed. Een jaar eerder was er namelijk een gruwelijke aanslag gepleegd op Israëlische atleten, tijdens de Olympische Spelen in München, waarbij elf atleten werden vermoord.
Het gerucht ging, dat de Israëlische zangeres Ilarit, die optrad met ‘Ey-sham’, een kogelvrij vest droeg tijdens haar optreden. Het publiek werd vooraf gevraagd tijdens het gehele evenement niet te gaan staan, om zo het risico om te worden neergeschoten door beveiligingspersoneel, te vermijden. ABBA had voor Luxemburg afgevaardigd kunnen zijn, maar ze verloren de Zweedse voorronde van Nova, die met ‘You`re summer’ naar Luxemburg werd afgevaardigd. België stuurde Nicole & Hugo, die vanwege hun purperkleurige outfit en camp bijdrage ‘Baby, baby’. Ondanks hun gedurfde choreografie eindigde het duo roemloos onderaan. Ben Cramer nam namens Nederland deel met ‘De oude muzikant’.
Cliff Richard deed voor Engeland een nieuwe poging en was favoriet bij de bookmakers met ‘Power to all our friends’. Naar het schijnt was Cliff zo zenuwachtig, dat hij van zijn manager enkele uren voor het optreden, valium toegediend kreeg. Het ijzersterke nummer legde het echter af tegen Anne Marie David en de Spaanse bijdrage van Mocedades. Met ‘Eres tu’ kwam het zestal uit Bilbao sterk uit de hoek, eindigde als tweede en groeide uit tot een evergreen. De Franse zangeres Anne-Marie David vertegenwoordigde Luxemburg. Met haar bijdrage ‘Tu te reconnaîtras’ won Luxemburg voor de vierde maal het Songfestival. Veel applaus van het enigszins partijdige publiek, maar geen staande ovatie: het kon niet. Het was een nipte overwinning. Spanje scoorde 4 puntjes minder en Engeland zes punten minder. ‘Tu te reconnaitras’ bereikte de 3e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Na haar overwinning nam David het lied in vier verschillende talen op, in het Duits met de titel Du bist da, in het Engels met de titel Wonderful Dream, in het Spaans als Te reconocerás en ze bracht twee Italiaanse versies uit met de titels Il letto del re en Non si vive di paura. Ook in 1979 deed ze mee, ditmaal voor Frankrijk. Ze eindigde met ‘Je suis l’enfant soleil’ toen op de 3e plaats.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 31 augustus 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘Private eyes’ van Hall & Oates. Het nummer was geschreven door Daryl Hall, Sara Allen, Janna Allen en Warren Pash.
Daryl en John kwamen elkaar in 1967 tegen in Philadelphia tijdens een band competitie; ze bleken aan dezelfde universiteit te studeren en in dezelfde muziek geïnteresseerd. Hun samenwerking ging officieel drie jaar later van start nadat Oates terugkeerde van een langdurig verblijf in Europa. In 1972 werd hun eerste album ‘Whole Oates’ uitgebracht. Het succes kwam pas nadat ze in 1975 naar een andere platenmaatschappij overstapten.
De eerste hit in Nederland werd ’Rich Girl’ in 1977. In Nederland een bescheiden succes, maar in Amerika bereikte de single de eerste plaats van de Billboard Hot 100. Ook ‘Kiss On My List’, ‘Maneater’ en ‘Out Of Touch’ bereikten in Amerika de toppositie. Net zoals deze Steunplaat, ‘Private eyes’. Het was de titelsong van hun album (1981), waar ook het nummer ‘I can`t go for that’ op te vinden was. Ook een Amerikaanse nummer 1 single, trouwens! In Nederland viel het commerciële succes tegen: ‘Private eyes’ bleef steken in de Tipparade. Een radiohit werd het hier dan weer wel.
In Nederland werd ‘Adult Education’ (1984) hun grootste hit. In 2014 werden Hall & Oates opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame in 2014. Twee jaar later kreeg het duo een ster op de Hollywood Walk of Fame.
Elke dag staan we stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 7 april 1973 werd ’I`m a clown’ van David Cassidy uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Het nummer was gepend door Tony Romeo. De release van het tieneridool volgde op de single ‘Rock me baby’ (1972), dat de top tien bereikte in Nederland.
David was het enige kind dat acteur Jack Cassidy en Evelyn Ward samen kregen. Hij brak wereldwijd door in de rol van Keith Partridge in de televisieserie The Partridge Family (1970-1974). De serie maakte van Cassidy een waar tieneridool. De massahysterie rond zijn optredens kreeg zelfs een eigen naam: “Cassidymania”. Tijdens een dringpartij bij een concert in het Londense White City Stadium vond in 1974 helaas een 14-jarig meisje de dood.
Met de sitcomserie met een muzikale familie scoorde Cassidy een nummer 1 hit in de Veronica Top Veertig met ‘I think I love you’ (1972). Het singletje had een dubbele A-kant, want ook ‘Breaking Up Is Hard To Do’ werd veel gedraaid op de radio. Solo scoorde hij in Nederland vooral met de top 10 hit ‘How Can I Be Sure’ (1972). In Amerika en Engeland was het succes van Cassidy nog vele malen groter. Na ‘Rock me baby’ werd ‘I am a clown’ zijn laatste solohit. Althans in Nederland. Het nummer bereikte de 21e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
‘Daydreamer’ was in 1973 een nummer 1 hit in Engeland en deed het ook goed in Australië, Ierland en Zuid Afrika. Ook ‘If I didn`t care’, ‘I write the songs’ en ‘The last kiss’ waren grote hits voor Cassidy in Engeland. Op het toppunt van zijn roem had hij wereldwijd de grootste fanclub. Cassidy is drie keer getrouwd geweest en had een dochter (actrice en zangeres Katie Cassidy) en een zoon. Hij overleed in 2017 drie dagen nadat zijn nier- en leverfunctie haperden en uiteindelijk uitvielen.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 17 augustus 1981 viel de keuze van Frits Spits op ‘It`s your conscience’ van Deniece Williams. Deze Amerikaanse zangeres startte haar carrière (zoals wel vaker) in het plaatselijke kerkkoor in de Pinkstergemeente Gary. Ze begon aan een studie voor anesthesist, maar haakte na zo`n anderhalf jaar af.
Tegen die tijd begon ze ook met optredens: “I got a part-time job singing at a club, Casino Royal, and I liked it. It was a lot of fun.” Daar verdiende ze nog niet genoeg mee, dus verdiende ze bij met een administratief baantje bij een ziekenhuis. Begin jaren zeventig trouwde Deniece met Kendrick Williams, die ze kende van school. Intussen ging het met haar muziek carrière steeds beter. Ze werd gevraagd als achtergrondzangeres voor Stevie Wonder. Haar stem is te horen zijn albums ‘Talking Book’, ‘Fulfillingness’ First Finale’ en ‘Songs in the Key of Life’. Ook werkte ze met Syreetha, Minnie Riperton en Roberta Flack.
In 1975 kwam een einde aan haar samenwerking met Stevie Wonder. Niet getreurd, want Williams sloot een platendeal met Columbia Records en Kalimba Productions. De laatste was een productiebedrijf dat mede werd opgericht door Maurice White van Earth, Wind & Fire. In 1976 verscheen haar debuutalbum ‘This is niecy’ met daarop de hit ‘Free’, wat vooral in Amerika en Engeland een grote hit werd. In Nederland was het een bescheiden succes. Maar lang hoefde Deniece niet meer te wachten op een grote hit in de Nederlandse Top Veertig, want in 1978 was het raak. Haar duetalbum met Johnny Mathis leverde de hit ‘Yoo much, too little, too late’ op, dat en 3e plaats bereikte in Nederland. De Amerikaanse soul/popzangeres bereikte met de steunplaat ‘It`s your conscience’ de 15e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Elke dag staan we stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 24 maart 1973 werd ’Les Gondoles à Venise’ van Sheila & Ringo uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Wie dat nu wel mogen zijn? Nou, die Sheila uit dit duo, ken je zeer waarschijnlijk wel. Deze Franse zangeres is Annie Chance en zou enkele jaren later regelmatig de Nederlandse hitlijsten bestormen. Maar dan met de dansers van B. Devotion. ‘Love me, baby’ wordt haar eerste Engelstalige single én een hit. Ook de opvolger ‘Singing in the rain’, een evergreen omgetoverd in discostijl slaat internationaal enorm aan.
Terug naar 1973. Sheila trouwt met de zanger Ringo. Samen met Ringo neemt ze het duet ‘Les Gondoles à Venise’ op, dat in Frankrijk maar liefst vier weken op één staat in de hitparade. Niet in de Radio Noordzee Top 50: daar bereikt het duo de 36e positie. In 1980 zal Sheila nog eenmaal vlammen in Nederland. Dankzij een samenwerking met Bernard Edwards en Nile Rodgers. Zij maken met haar het album ‘King of the World’, dat een mondiaal verkoopsucces wordt. Haar grote successingle ‘Spacer’ van einde 1979 staat op deze plaat.
