Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, die met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 18 augustus 1980 viel de keuze van Frits op ‘Another one bites the dust’ van Queen. Het wordt één van Queen`s meest succesvolle singles. Het nummer, geschreven door John Deacon, bereikte o.a. de eerste plaats in Amerika, Canada, Spanje en Israël. Alleen al in Amerika vlogen er meer dan vier miljoen platen over de toonbank.
Hier viel het succes nogal tegen, want het bleef steken op de 14e plaats van de Nederlandse Top Veertig. De bashook in ‘Another one bites the dust’ is geïnspireerd op ‘Good Times’, een nummer van Chic. Het nummer stond op het album ‘The Game’. Het oorspronkelijke idee van Deacon was een lied met een cowboy thema, maar na wijzigingen aan onder meer de songtekst was het resultaat funk. De opnames zijn gedaan in de Musicland Studios in München, door Queen-producer Reinhold Mack. De meeste instrumenten zijn door Deacon zelf ingespeeld (bas, piano, gitaar en percussie op drum). Daarna bracht Freddie Mercury zijn ideeën in.
Roger Taylor was minder gecharmeerd van de funkstijl van het lied en voegde onder protest een drumloop toe, en Brian May leverde bijdragen met zijn gitaar en met een Eventide harmonizer. De speciale effecten werden gemaakt door opnames van de piano- en gitaarlijnen achterstevoren af te spelen en door veel gebruik van de harmonizer. Aanvankelijk wilde de groep het niet op single uitbrengen, maar dan reken je buiten Michael Jackson. Hij prees het nummer aan na een concert en dat bracht Queen op andere ideeën.
Op 1 april 1972 werd ‘Summer of ‘71’ van Bolland & Bolland uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. De broers werden geboren in Zuid-Afrika. Van hun oudere broer Ton leren ze gitaar en toetsen spelen. Samen richten ze The Swingkickers op. Een platencontract wordt opgesteld, maar wettelijk zijn de jongens nog te jong voor een loopbaan in de muziek. Het gezin emigreert eind jaren zestig naar West-Duitsland, om uiteindelijk neer te strijken in Den Haag. De talenten van Rob en Ferdi wordt snel opgemerkt en ze tekenen een contract bij platenmaatschappij Negram. Dankzij een optreden in Voor De Vuist Weg van Willem Duys breken Bolland & Bolland door met ‘Summer of ‘71’. Radio Noordzee helpt een handje en de carrière van Rob en Ferdi Bolland gaat ronkend van start. ‘Summer of ‘71’ behaalt de 16e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, die met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 11 augustus 1980 viel de keuze van Frits op ‘Lieve Lina’ van Jjoooosstt. Achter deze artiest gaat Joost Maria Nuissl schuil. In 1975 scoorde hij met ‘Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben’ een hit in Nederland. Het nummer, met de plaatselijke harmonie en het lokale dameskoor, sleepte ook een Alarmschijf binnen. Het belandde op de 6e plaats van de Nationale Hitparade.
Van 1980 tot 1982 vormde hij samen met Joost Belinfante het duo Jjoooosstt (wat niks anders betekent dan: dubbeljoost). Gezamenlijk scoorden zij, mede dankzij de airplay van Frits Spits, een kleine hit met het nummer ‘Lieve Lina’. Na de muziek stortte Nuissl zich op het theater. Hij was directeur van het Waagtheater in Delft (1985-1987) en was van 1988 tot september 2006 directeur van het Amsterdamse theater De Kleine Komedie.
Op 25 maart 1972 werd ‘Beg, Steal or borrow’ van The New Seekers uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. De Australisch/ Britse groep, opgericht door Keith Potger, was een vervolg op The Seekers. Hun eerste single in oude-Seekers-stijl getiteld ‘Meet my Lord’ flopte. Halverwege 1970 onderging de groep een nieuwe transformatie, die met een commerciële poppy sound een andere weg insloegen. Het eerste resultaat “Look what they`ve done to my song’ was de eerste hit. ‘Id like to teach the world to sing’ was ruim twee maanden eerder in 1972 ook al uitgeroepen tot Treiterschijf. Hoewel internationaal een grote hit, bereikte dat slechts de 22e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Dan deed ‘Beg, steal or borrow’ het een stuk beter. Het nummer, geschreven door Tony Cole, Steve Wolfe en Graeme Hall, was de inzending van Engeland voor het Eurovisie Songfestival in 1972. Het nummer werd op de dag van het liedjesfestijn, dat in Edinburgh werd gehouden, uitgeroepen tot Treiterschijf. Van de achttien deelnemende landen eindigde het Britse gezelschap op de 2e plaats en liet daarmee Sandra & Andres achter zich. Zij werden verdienstelijk vierde. The New Seekers moesten alleen Vicky Leandros voor zich dulden, die namens Luxemburg het Eurovisie Songfestival won met ‘Apres toi’. Wat was dan het resultaat van The New Seekers in de Radio Noordzee Top 50? Het bereikte de 2e plaats. . . . . . .
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, die met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 4 augustus 1980 viel de keuze van Frits op ‘Anak’ van Freddy Aguilera. Hij componeerde het liedje voor zijn vader, na vijf jaar te hebben rondgezworven door de wereld. Zeer tegen de zin van zijn vader, die wilde dat zijn zoon zou studeren voor advocaat.
Maar Freddy verliet school toen hij 18 was en papa`s plan viel in duigen. Hij vierde zijn vrijheid met zijn gitaar en was regelmatig aan het gokken. Naderhand kreeg hij spijt en componeerde ‘Anak’, een lied waarin hij vergiffenis vroeg aan zijn ouders. Freddy keerde terug naar huis waar hij met open armen werd ontvangen. Het hielp ook wel toen papa de tekst van ‘Anak’ onder ogen kreeg. De relatie werd weer een stuk beter. Freddy`s terugkeer was juist op tijd, want niet lang daarna overleed zijn vader.
‘Anak’ staat voor ‘mijn kind’ in het Filipijns. De door Freddie Aguilar uitgebrachte single ‘Anak’ was de Tagalog versie (met de Engelse versie op de B-kant). In werkelijkheid zijn er maar liefst 26 versies opgenomen! De single stond twaalf weken in de Nederlandse Top Veertig met een 2e plek als hoogste positie. De plaat bereikte de 4e plaats in de Nationale Hitparade. Van de opbrengsten richtte Aguilar een foundation op, waarmee hij een school stichtte in de sloppenwijken van Manilla. Vader Abraham bewerkte het liedje tot: ‘Mijn dorpje Elst bij Nijmegen’.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, die met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 28 juli 1980 viel de keuze van Frits op ‘I`m allright’ van Kenny Loggins. Dit nummer schreef hij zelf en was te horen in de film comedy Caddyshack. Het nummer bereikte in Amerika de top tien. Dat was zeker niet de eerste keer.
Zijn eerste successen scoorde hij als de ene helft van Loggins & Messina. De succesvolste single van het duo was “Your Mama Don’t Dance” (1972) en bereikte de 4e plaats in de Amerikaanse charts en werd met goud onderscheiden. In 1978 bereikte de Amerikaanse zanger voor het eerst de Nederlandse Top Veertig met “Whenever I Call You Friend”. Dat deed hij in goed gezelschap: namelijk met Fleetwood Mac`s Stevie Nicks. Niet veel later scoorde hij als songwriter. Samen met Michael McDonald was hij verantwoordelijk voor “What a Fool Believes” (1978-1979), dat de eerste plaats van de Billboard Hot 100 haalde. Loggins zong onder meer de soundtrack van de films Footloose en Top Gun. Met ‘I`m allright’ bleef hij steken in de Tipparade. In de Mega Top 50 prijkte hij één week op nummer 44.
Op 18 maart 1972 werd ‘Alone again, naturally’ van Gilbert o’Sullivan uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. In Nederland een bescheiden hit voor de Britse zanger, die opvalt door zijn outfit: zijn haar geknipt in een bloempotmodel en verder een driekwart broek, bretels, hoge schoenen en een petje uit de crisistijd. Zo niet in het buitenland. ‘Alone again, naturally’ staat in Amerika maar liefst 6 weken op nummer 1. Een heel verschil met de Veronica Top Veertig, waar het liedje bleef steken op nummer 21. In de Radio Noordzee Top 50 kwam het nummer toch nog terecht op nummer 8. Gerard Cox vertaalde het in 1973 naar het Nederlands met “1948” (Toen Was Geluk Heel Gewoon).
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, die met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 21 juli 1980 viel de keuze van Frits op ‘Babooshka’ van Kate Bush. In het nummer zingt Kate over een vrouw die haar man uit zijn tent lokt door hem liefdesbrieven te sturen die ze ondertekent met de naam ‘Babooshka’. Twee jaar eerder brak de Britse zangeres door met de single ‘Wuthering heights’, geïnspireerd door het gelijknamige boek van Emily Brontë. In o.a. Engeland behaalde haar debuut de 1e plaats. In de Nederlandse Top Veertig was een 4e plaats weggelegd. Zo hoog kwam in Nederland het nummer ‘Babooshka’ niet: het bleef steken op nummer 15. In Engeland en Frankrijk werd het nummer meer op waarde geschat. Zo gingen in Frankrijk meer dan een half miljoen Babooshka`s over de toonbank. En dat zonder de airplay van Frits Spits!
Op 11 maart 1972 werd ‘Don`t turn me loose’ van Greenfield & Cook uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Het muzikale duo, bestaande uit Rink Groenveld en Peter Kok uit Den Haag, timmerden al een aantal jaren aan de weg. Beiden als ex-Hurricanes en sinds 1967 als duo onder de naam Popshop. Vanaf 1969 gingen ze verder onder de naam Greenfield & Cook. In 1970 bereikten ze met ‘The End’, geproduceerd door Jaap Eggermont, een Tipparade notering.
Een half jaar later is ‘A day begins’ hun eerste hit. Daarna volgt, nog in datzelfde jaar 1971, hun grootste hit: ‘Only Lies’, dat het predicaat Alarmschijf behaalde. ‘Don`t turn me loose’ wordt de opvolger en dus verkozen tot Treiterschijf. Het nummer bereikt de 3e plaats in de Radio Noordzee Top 50. In 1973 ontvingen zij de Zilveren Harp van Conamus. Na in totaal zeven hit noteringen gingen Greenfield & Cook in 1974 uit elkaar.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, die met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 14 juli 1980 viel de keuze van Frits op ‘This world of water’ van New Musik. De synthpop/ new wave groep stond onder leiding van Tony Mansfield. De band was commercieel niet erg succesvol, hoewel hun single ‘Living by Numbers’ de 13e plaats van de Britse charts bereikte en ze meerdere optredens hadden in Top of the Pops.
Maar in Nederland kennen we New Musik vooral van ‘This world of water’, watuitgeroepen werd tot Steunplaat en een notering haalde in de Nederlandse hitlijsten. New Music nam drie albums op, die qua stijl lagen tussen Kraftwerk, The Cars, The Korgis, Tears for Fears en O.M.D. Hun debuutalbum ‘From A to B’ (1980) plaatste zich in de Britse charts op de 30e plaats en leverde vier singles op: ‘Straight Lines’, ‘Living By Numbers’, ‘Sanctuary’ en ‘This World Of Water’. Dit laatste nummer was de enige single van de groep die in Nederland de hitparade haalde: het behaalde de 30e plaats in de Nederlandse Top Veertig. (en nummer 23 in de Mega Top 50) ‘Sanctuary’ stond in oktober in de Tipparade.
