Op 22 december 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘You won’t find another fool like me’ van The New Seekers. Het nummer werd gepend door Tony Macauley en Geoff Stevens en was afkomstig van hun album ‘Together’. Het werd de laatste hit voor de Australisch/ Britse groep. De band werd vier jaar eerder opgericht door Keith Potger en was een vervolg op The Seekers. Hun eerste single in oude-Seekers-stijl getiteld ‘Meet my Lord’ flopte. Halverwege 1970 onderging de groep een nieuwe transformatie, die met een commerciële poppy sound een andere weg insloegen.
Het eerste resultaat ‘Look what they`ve done to my song’ was de eerste hit. ‘Id like to teach the world to sing’ was de derde single en verkocht alleen al in Engeland bijna een miljoen exemplaren. Ook in Amerika bereikte dit nummer de top tien. In Nederland was dit de eerste hit voor The New Seekers. In 1972 nam de groep deel aan het Eurovisie Songfestival en had met hun bijdrage ‘Beg, steal or borrow’ veel succes. Het nummer werd op de dag van het liedjesfestijn, dat in Edinburgh werd gehouden, uitgeroepen tot Treiterschijf. Van de achttien deelnemende landen eindigde het Britse gezelschap op de 2e plaats en liet daarmee Sandra & Andres (voor Nederland) achter zich. ‘Beg, steal or borrow’ was in Nederland een riante top 10 hit.
1973 begon goed voor The New Seekers, want ook ‘Pinball wizard/ see me, feel me’ behaalde een top tien notering. Dat lukte niet met ‘You won’t find another fool like me’, die genoegen moest nemen met een 14 plaats in de Veronica Top Veertig. Daarna nam het succes snel af. In de loop van 1974 werd de groep ontbonden. In 1976 volgde een herstart, maar deze was in 1978 alweer voorbij.
Op 23 maart 1974 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Si on chantait’ van Julien Clerc. Het nummer schreef hij met Etienne Roda-Gil en stond op zijn LP ‘Liberté, egalité, fraternité… ou la mort’. Deze hartenbreker brak in 1969 door met een Franse vertaling van de musical Hair. In datzelfde jaar trad Clerc ook voor het eerst op in het Olympia, als openingsact van een concert van Gilbert Bécaud. Hij had al eigen repertoire, want in 1967 bracht hij zijn album ‘Julien Clerc’ uit. In Nederland moesten we nog even geduld hebben.
Daar moesten we wachten tot 1974, want toen werd ‘Si on chantait’ zijn eerste hit. Dit liedje (vertaald: ‘Als we eens zouden zingen’) bracht hij al eens in 1972 uit, maar het werd toen niet opgepikt. Twee jaar later des te meer. Niet alleen Hilversum 3 pikte het op met de Troetelschijf; Radio Noordzee Internationaal deed mee en riep ‘Si on chantait’ uit tot Treiterschijf. Een hit kon dus niet uitblijven! Het nummer behaalde de 9e plaats in de Daverende Dertig.
Conny Vandenbos heeft een Nederlandse opgenomen onder de titel ‘Oh, wat een dag’ (vertaling Herman Pieter de Boer).
Op 15 december 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Put your hands together’ van The O’Jays. Het nummer was afkomstig van hun album ‘Ship Ahoy’. Het was een soort conceptalbum over de slavenhandel/slavernij en de erbarmelijke omstandigheden daarbij. ‘Put your hands together’ gaat over het bidden en hopen voor een betere toekomst. Het nummer werd geschreven door Kenny Gamble en Leon Huff, die ook het meeste materiaal voor het album schreven. Zij schreven o.a. ook hun eerdere grote hit ‘Back stabbers’, dat met het predicaat Treiterschijf (Radio Noordzee Internationaal) de top tien van Nederland haalde. Zo hoog kwam ‘Put your hands together niet’; het nummer behaalde de 19e plaats.
Op 16 maart 1974 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Fly away’ van Teach-In. Dit nummer werd geschreven door Gerard Stellaard en geproduceerd door Eddy Ouwens. De groep uit Enschede werd zo’n zes jaar eerder opgericht door zanger/toetsenist Koos Versteeg en drummer Ruud Nijhuis. Hilda Felix wordt de eerste zangeres van Teach-In. In 1970 tekent Teach-In een platencontract met het label CBS. Het resultaat is debuutsingle ‘Spoke The Lord Creator, dat in de zomer van 1971 werd uitgebracht. Het nummer haalt een Tipparade notering.
In de periode 1972/ 1973 ondergaat Teach-In enkele wisselingen in bezetting. Koos, Ruud en Henk Westendorp zijn gebleven. Na de single ‘So easy to sing’ (bewerking van het slavenkoor uit de opera Nabucco van Giuseppe Verdi) komen zangeres Getty Kaspers en haar vriend John Gaasbeek de gelederen versterken. Dat resulteert in 1974 een meer commerciëlere koers met een vrolijk en ongecompliceerde sound. Het aanstekelijke ‘Fly away’ met Getty Kaspers wordt Troetelschijf op Hilversum 3. Het nummer stond op hun LP ‘Roll along’ en werd opgenomen in de Soundpush Studio in Blaricum. Het is de eerste grote hit voor de groep en bereikt de 6e plaats in de Nationale Hitparade. Er zullen snel meer hits volgen!
Op 8 december 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Paroles, paroles’ van Alain Delon & Dalida. De originele Italiaanse tekst ‘Parole parole’ in 1972 geschreven door Leo Chiosso en Giancarlo Del Re, terwijl de muziek is geschreven door Gianni Ferrio. De Italiaanse Mina en Alberto Lupo scoorden er het eerst een hit mee. De Franstalige versie van Dalida kwam terecht op haar album Julien.
Producer Bruno Gigliotti, de broer van Dalida, was in Italië toen “Parole parole” werd uitgebracht en hij bleek erg enthousiast, toen hij daar het nummer hoorde. Hij vroeg aan de rechthebbenden van het nummer of Dalida het mocht opnemen. Dalida zag het helemaal zitten en vroeg aan Alain Delon, met wie zij al zeventien jaar bevriend was, of hij de mannelijke stem wilde inspreken, een aanbod dat hij direct accepteerde. Bruno vroeg Michaële of zij de Franse tekst zou willen schrijven, omdat zij net als Dalida in Egypte is geboren en daardoor haar Italiaanse accent zou begrijpen.
De muziek van “Paroles, paroles” werd apart van de zang opgenomen. Dalida en Delon namen hun stemmen ook apart op. Dalida nam haar deel eerst op, waarna Delon de lichten in de studio uitdeed, vroeg om een kruk en zijn deel zwoel insprak, terwijl hij naar Dalida keek. Het werd een grote hit en kwam in Frankrijk op de nummer 1-positie terecht. Daarnaast werd het ook in Japan, Luxemburg, Mexico, Portugal en België de top 10 gehaald. In Nederland was de single van Alain en Dalida één van de weinige Alarmschijven, die de Veronica Top Veertig niet haalde. Er werd o.a. een prachtige Nederlandstalige versie gemaakt door Liesbeth List & Ramses Shaffy (‘Gebabbel, gebabbel’).
Op 9 maart 1974 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Behind closed doors’ van Charlie Rich. Dit nummer werd gepend door Kenny o’Dell en was de titelsong van Charlie’s LP, die in 1973 uitkwam. Het nummer is geschreven tijdens het Watergate-schandaal en de tekst is geïnspireerd op de manier waarop het Congres Committee, dat destijds onderzoek deed naar Watergate, een aantal niet-openbare sessies hield: “They’re always talking about no one know what goes on behind closed doors. Having the sessions, another session, behind closed doors. And I’m thinking, I like the title, ‘Behind Closed Doors.'” O’Dell maakte er overigens wel een love song van.
Het nummer was de eerste nummer 1-hit van Rich in de Amerikaanse Country Top 100 van Billboard, in de single Billboard Hot 100 haalde het de vijftiende plaats. Het nummer werd “Countrysong van het jaar’ en ook “Countrysingle van het jaar”. In de Nationale Hitparade bereikte Charlie Rich met ‘Behind closed doors’ de 28e plaats.
In latere jaren namen andere artiesten het op. Soms vond daarbij een man/vrouwwisseling op in de teksten. Onder de artiesten bevonden zich Dolly Parton, Loretta Lynn, Diana Ross, Perry Como, Tom Jones en Percy Sledge.
Op 1 december 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Goodbye yellow brick road’ van Elton John. Respect voor deze Britse zanger, die zelfs in 2022 nog internationaal hoog in de hitlijsten weet te scoren. Dit nummer schreef hij samen met zijn vaste muzikale partner Bernie Taupin. De titel is een verwijzing naar het pad van gele klinkers uit het boek De tovenaar van Oz en de op dat boek gebaseerde film The Wizard of Oz. Er gaan geruchten dat het nummer over Judy Garland gaat, die de hoofdrol had in de originele film uitvoering.
Bernie Taupin vertelt: “It’s funny, but there are songs that I recall writing as if it was yesterday. And then there are those I have absolutely no recollection of, whatsoever. In fact, I’d have to say that for the most part, if someone was to say that the entire Yellow Brick Road album was actually written by someone else, I might be inclined to believe them. I remember being there, just not physically creating.”
“Goodbye Yellow Brick Road” groeide uit tot een van de grootste hits van John: na “Crocodile Rock” en “Daniel” was het zijn derde nummer 1-hit van 1973 in Canada. Ook in Amerika scoorde het nummer goed met een tweede plaats in de Billboard Hot 100. Hier scoorde het nummer wat minder met een twintigste plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 2 maart 1974 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘When will I see you again’ van The Three Degrees. Het nummer werd geschreven door Leon Huff en Kenny Gamble en was de opvolger van ‘Dirty ol’ man’. Met dit nummer behaalden Sheila Ferguson Fayette Pinkney en Valerie Holiday de eerste plaats in Nederland. Het had niet veel gescheeld, of het trio had het nummer ‘When will I see you again’ niet opgenomen. Sarah Ferguson vertelt: “Songwriter Kenny Gamble liet me het liedje horen en ik vond het vreselijk. Hoezo zou ik zo’n simpel liedje zingen?” In 1974 wordt het toch als single uitgebracht en: “Hij wist het veel beter dan ik,” bekent de zangeres. In Engeland bereikte het nummerde eerste plaats en inde Billboard Hot 100 van Amerika was een 2e plaats lang niet slecht. In de Nationale Hitparade scoorden The Three Degrees 9 weken notering met als hoogste positie de 3e plaats.
Op 24 november 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘My music’ van Loggins & Messina. Achter dit Amerikaanse duo gingen Kenny Loggins en Jim Messina schuil. Beide mannen schreven het nummer voor het album ‘Full sail’. Jim Messina is bij deze single de leadzanger. Hij was hiervoor lid van de band Buffalo Springfield en Poco maar nu werkte als onafhankelijk producent voor Columbia Records.
Kenny Loggins had pas een contract had gekregen bij Columbia Records. Zo kon het gebeuren dat beiden elkaar ontmoetten in 1970 in Los Angeles om een soloalbum te produceren: voor Kenny Loggins. Beiden namen enkele songs op in Loggins’ woonkamer. Omdat de samenwerking zeer intensief was, besloten ze om als duo verder te gaan. Om Loggins beter bij een groot publiek te kunnen introduceren gebruikte men de namen van de al bekende Messina en noemden het project Loggins & Messina.
Het debuutalbum ‘Sittin’ In’ verscheen in 1971. Het succes leidde ertoe dat het duo zo’n vijf jaar bleef bestaan. De single ‘Your Mama Don’t Dance’ (1972) uit het album ‘Loggins and Messina’ was een groot internationaal succes. Hij bereikte de 4e plaats in de Amerikaanse hitlijst en werd met goud onderscheiden. De LP ‘Full Sail’ haalde de top 10 van de Amerikaanse hitlijst. In Nederland was ‘My music’ hun grootste succes met 6 weken notering en een 14e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 23 februari 1974 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Rebel, rebel’ van David Bowie. Voor het nummer put Bowie inspiratie uit het boek 1984 van George Orwell. ‘Rebel, Rebel’ was afkomstig van zijn studioalbum ‘Diamond dogs’, waar o.a. ook de track ‘1984’ op stond. De single werd opgenomen in januari 1974 in de Ludolph Studios in Nederhorst den Berg. ‘Rebel Rebel’ was een overblijfsel van zijn Ziggy Stardust periode en was zijn laatste single binnen het genre glamrock.
Tegelijkertijd was het zijn eerste single zonder zijn toen vaste gitarist Mick Ronson. Het nummer, geschreven door Bowie zelf, is bekend vanwege de wisselingen in sekse binnen de teksten (You got your mother in a whirl / She’s not sure if you’re a boy or a girl). Bowie wilde een musical maken van het boek ‘1984’. Maar de weduwe van Orwell wil het niet hebben en weigert David de rechten te geven. Dus past Bowie zijn plannen aan en creëert zijn eigen nachtmerrie-staat: Hunger City. Dit verhaal is te horen op de LP ‘Diamond Dogs’.
‘Rebel, Rebel’ is een van Bowies populairste liedjes als het op covers aankomt, van Bay City Rollers tot Bryan Adams hebben het opgenomen. De single was pas de vierde hit voor Bowie: ‘Space oddity’ (1969), ‘The Jean Genie’ (1973) en ‘Let`s spend the night together’ gingen ‘Rebel, Rebel’ voor. De single bereikte de 8e plaats in de Daverende Dertig en stond 6 weken genoteerd.
