Op 5 mei 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Long Train Runnin’’ van The Doobie Brothers. Het nummer is geschreven door leadzanger/gitarist Tom Johnston voor het album ‘The Captain and Me’. De track ‘Long train running’ was van oorsprong een titelloze jam die al improviserende werd gespeeld bij concerten. Volgens Johnston was de werktitel eerst Rosie Pig Moseley en later Osborn. “Ik wou het eigenlijk niet opnemen, voor mij was het gewoon een akkoordenschema zonder toegevoegde waarde; maar (producer) Ted Templeman dacht daar anders over.” Behalve zang en slaggitaar neemt Johnston ook de harmonicasolo voor zijn rekening. De single bereikte de top tien van Amerika. In de Veronica Top Veertig net niet; het bleef steken op nummer 12. O.a. Bananarama coverde het nummer. Ben Liebrand maakte er in 1993 een remix van.
Op 18 augustus 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘I’m Gonna Love You Just a Little More Babe’ van Barry White. De soul en disco zanger schreef en produceerde deze track zelf. Het nummer stond op zijn eerste LP ‘I`ve got so much to give’. Met deze Troetelschijf wist White zijn eerste hit in Nederland te scoren. Niet slecht voor de Texaan, die al op 10-jarige leeftijd op het slechte pad was. Hij was lid van een gang en op de leeftijd van zestien jaar werd hij veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf wegens diefstal van Cadillac-autobanden ter waarde van $30.000.
Maar Barry ontworstelde zich knap van dit verleden en was eind jaren zestig gestart met zijn muziekcarrière, als producer. Ook zette hij Love Unlimited op, een meidengroep met drie leden, waaronder zijn latere vrouw Glodean James. Ook zou hij het Love Unlimited Orchestra oprichten. White had een aantal liedjes geschreven en zocht een mannelijke vocalist om deze op te nemen. Uiteindelijk liet hij zich overhalen dit zelf te doen, wat leidde tot zijn debuut plaat “I’ve Got So Much to Give” met de hit ‘I’m Gonna Love You Just a Little More Baby’. Het nummer van de man met de chocoladebruine zwoele stem bereikte de 14e plaats in de Daverende Dertig.
Op 28 april 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘No more mr. Nice Guy’ van Alice Cooper. Hij schreef het nummer samen met Michael Bruce. De rock track stond op het succesvolle album ‘Billion dollar babies’. Maar succesvol of niet: Cooper lag onder vuur. Hij kreeg kritiek op zijn optredens van leden uit zijn moeders kerk. Na de zoveelste beschuldiging bedacht Cooper: ‘Oké, dan kun je het krijgen ook, van nu af aan ben ik geen aardige kerel meer, handschoenen uit, “No more Mr Nice Guy”.
Hij brak twee jaar eerder door met The Alice Cooper band, waarvan hij de zanger was. Met ‘I’m Eighteen’ en ‘The Ballad Of Dwight Fry’ leverde de groep zo zijn eerste visitekaartjes af. De plaat ‘Billion Dollar Babies’ werd in Nederland zijn eerste LP, die de Nederlandse album chart bereikte. Naast ‘No more mr. Nice guy’ stonden o.a. ‘Elected’ en ‘Hello Hurray’ ook op de plaat. ‘Billion dollar babies’ voerde hier niet minder dan 7 weken de album lijst aan, maar werd ook nummer 1 in zowel Amerika als Engeland. Het maakte Alice Cooper zelfs even de grootste rockband ter wereld. ‘No more Mr. Nice Guy’ bereikte de 8e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 11 augustus 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Say, Has Anybody Seen My Sweet Gypsy Rose’ van Tony Orlando & Dawn. De heren DJ`s van Hilversum 3 waren ongetwijfeld geïnspireerd geraakt om voor dit nummer te kiezen, nadat Dawn in het voorjaar van 1973 een nummer 1 hit op hun naam brachten met ‘Tie a yellow ribbon’. Beide songs werden geschreven door Irwin Levine en Lawrence Russell Brown. Maar alleen ‘Gypse Rose’ stond op het album ‘Dawn’s New Ragtime Follies’. Volgens Tony Orlando had Irwin Levine het concept van deze LP bedacht: “Irwin Levine, the lyricist of the two, had this love for Jolson. He said, ‘I’d like to write some songs that could have been written in the early 1900s.'” Met dit idee gingen vervolgens de songwriters, producers en muzikanten aan de slag. Ook de opvolger ‘Who’s in the strwberry patch with Sally’ was te vinden op deze plaat. Het succes voor ‘Gypse Rose’ was echter lang niet zo groot in Nederland als voor ‘Tie a yellow ribbon’. Deze Troetelschijf van Dawn bereikte de 11e plaats in de Daverende Dertig.
Op 21 april 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Tie A Yellow Ribbon Round The ‘Ole Oak Tree’ van Dawn. Dit nummer werd geschreven door Irwin Levine en Larry Russell Brown. Larry schreef eerder ook ‘Knock three times’, die in Amerika de eerste plaats bereikte. Irwin en Larry was voor het schrijven van ‘Tie a yellow ribbon’ geïnspireerd geraakt door een waargebeurd verhaal dat ze lazen in de krant.
In het waargebeurde verhaal beginnen zes kinderen, die in een bus van New York naar Fort Lauderdale rijden, een gesprek met een man genaamd Vingo, die hen vertelt dat hij net is vrijgelaten na vier jaar verblijf in de gevangenis. Hij vertelde zijn vrouw, Martha, dat ze een nieuw leven zonder hem kon beginnen, en de laatste drie en een half jaar van zijn opsluiting hoorde hij niets van haar. In zijn laatste brief aan haar gaf hij haar instructies.
Vingo: “We used to live in this town, Brunswick, just before Jacksonville, and there’s a big oak tree just as you come into town, a very famous tree, huge. I told her that if she’d take me back, she should put a yellow handkerchief on the tree and I’d get off and come home. If she didn’t want me, forget it – no handkerchief and I’d go through.”
Als de bus Brunswick binnenrijdt en de ‘big oak tree’ nadert staan alle passagiers op en gillen de hele buurt bij elkaar. Want: Vingo’s vrouw heeft inderdaad die lintjes om de boom heeft gedaan. De vrijgelaten gevangene breekt in tranen uit bij haar gebaar. ‘Tie a yellow ribbon’ bereikt zowel in Amerika, Engeland als Nederland de eerste plaats.
Op 4 augustus 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Diamond girl’ van Seals & Crofts. Het nummer werd geschreven door het duo zelf: Jim Seals en Darrell Crofts en stond op hun LP met dezelfde titel. De twee maakten al muziek midden jaren 50 in Texas bij verschillende formaties, voordat ze in 1958 bij de band The Champs kwamen, die net een grote hit hadden met ‘Tequila’. Deze band werd echter in 1966 ontbonden. Crofts ging terug naar Texas en Seals formeerde de band The Dawnbreakers, die echter geen successen kon boeken.
Begin jaren 70 vormden ze weer een duo en in de herfst van 1972 hadden ze hun eerste hi tnotering met ‘Summer Breeze’. Het nummer bereikte de 6e plaats in de Billboard Hot 100. In Nederland werd het geen hit, maar intussen is het nummer wel uitgegroeid tot een echte classic. Een jaartje later volgde na ‘Hummingbird’ deze ‘Diamond girl’. Ook deze single bereikte in Amerika een verdienstelijke 6e plaats. Hoe mooi ook; het werd niet beloond met een notering in de Daverende Dertig.
Op 14 april 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Tu te reconnaitras’ van Anne Marie David. Met dit nummer, geschreven door Vline Buggy, won de Française Anne-Marie David voor Luxemburg. Een jaar eerder won het land ook al met Vicky Leandros. Veel applaus na Anne-Marie’s optreden van het enigszins partijdige publiek, maar geen staande ovatie: het kon niet. Er waren in 1973 extra veiligheidsmaatregelen nodig, omdat Israël zijn intrede deed. Een jaar eerder was er namelijk een gruwelijke aanslag gepleegd op Israëlische atleten, tijdens de Olympische Spelen in München, waarbij elf atleten werden vermoord.
Het gerucht ging, dat de Israëlische zangeres Ilarit, die optrad met ‘Ey-sham’, een kogelvrij vest droeg tijdens haar optreden. Het publiek werd vooraf gevraagd tijdens het gehele evenement niet te gaan staan, om zo het risico om te worden neergeschoten door beveiligingspersoneel, te vermijden. Met ‘Tu Te Reconnaitras’ wist ze Cliff Richard, de gedoodverfde winnaar met ‘Power To All Our Friends’ achter zich te houden. Hij werd derde. De Spaanse bijdrage van Mocedades ,‘Eres tu’, sterk uit de hoek en eindigde als tweede. Israël behaalt met ‘Ey-Sham’ een respectabele vierde plaats. Ben Cramer wordt voor Nederland slechts veertiende met ‘De Oude Muzikant’, een liedje van de hand van Pierre Kartner.
Anne-Marie David nam na haar overwinning het lied in vier verschillende talen op, in het Duits met de titel Du bist da, in het Engels met de titel Wonderful Dream, in het Spaans als Te reconocerás en ze bracht twee Italiaanse versies uit met de titels Il letto del re en Non si vive di paura. In de Veronica Top Veertig bereikte ze de 3e plaats en werd bekroond met een gouden plaat.
Op 28 juli 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Right place, wrong time’ van Dr. John. Hij schreef het nummer voor zijn zesde LP ‘In the right place’. Het nummer was een combinatie van blues en funk en de tekst gaat over zijn leven: “That was my life for a long time. At the same time I was in the wrong place at the right time, and the right place in the wrong time, too. That was the problem.” Van het album was ook ‘Such a night’ succesvol. Dr. John werd op 13 jarige leeftijd ontdekt door blueszanger Professor Longhair. Drie jaar verder was hij producer bij Ace Records en speelde hij als gitarist in diverse bandjes. Hij brak in 1968 door met zijn album ‘Gris-gris’. Deze Troetelschijf, ‘Right place, wrong time’ was internationaal gezien zijn grootste succes. Het nummer bereikte de 9e plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. In de Daverende Dertig bereikte Dr. John de 24e plaats.
Op 7 april 1973 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Veronica vrij’ van Ben Cramer. Hij schreef het nummer samen met Hans Blum en Pierre Kartner. Dit stukje Veronica promotie werd gemaakt ter ondersteuning van de grote demonstratie op 18 april 1973, voor het behoud van de zeezender Radio Veronica. Als uitgangspunt pakte Ben Cramer zijn eerdere hit ‘Vrede’, waar een aangepaste tekst voor werd geschreven. De singles die werden geleverd aan de platenhandelaren gingen vergezeld van een persoonlijke oproep van de zanger om naar Den Haag te komen. Op de dag dat Ben Cramer ons land vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival met ‘De oude muzikant’, werd de single ‘Veronica vrij’ uitgegeven en werd de alarmschijf bij Radio Veronica. Het liedje behaalde de 14e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 21 juli 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘El Cumbanchero’ van Trinity . Een obscure keuze van de heren DJ`s. Het nummer werd geschreven door Rafael Hernandez. Hoe exotisch de titel van het instrumentaaltje mag klinken; het was een Nederlandse productie. ‘El Cumbanchero’ was de enige single van het Nederlandse duo Ferry Wienneke en Peter Joosten. Die laatste schreef het B-kantje: ‘Wild cat’. Verwar deze Trinity niet met de Belgische band met dezelfde naam, die actief was in de tweede helft van de seventies en o.a. ’00.2345.709 That’s my number’ de hitlijsten inzong. ‘El Cumbanchero’ werd trouwens geen hit, maar dat is niet zo vreemd.
