Op 23 december 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Papa was a rollin’ stone’ van The Temptations. Het origineel werd aan het begon van dat jaar uitgebracht door de Amerikaanse psychedelische soulgroep The Undisputed Truth. De versie van The Temptations volgde aan het einde van 1972. Beide groepen hadden dezelfde producer: Norman Whitfield. Hij was ook de schrijver van het nummer, samen met Barrett Strong. Aanvankelijk wilden The Temptations het nummer niet opnemen, omdat ze de psychedelische soul die ze destijds maakten, nu wel zo’n beetje zat waren. Maar gelukkig komen ze op hun mening terug, want het wordt een enorme hit. In Nederland hun allergrootste: het bereikt de 5e plaats in de Veronica Top Veertig. De single ‘Papa was a rolling stone’ was bijna 12 minuten lang en werd door de groep opgeknipt in een vocale (A-kant) en instrumentale versie (B-kant). Uiteindelijk slepen de mannen met de hit drie Grammy’s binnen en een nummer 1 hit in Amerika. Lang leve de psychedelische soul!
Op 7 april 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘You Are the Sunshine of My Life’ van Stevie Wonder. Het liefdesliedje schreef hij voor zijn vriendin Syreeta Wright, met wie hij later ook zou trouwen. De single werd in Amerika zijn derde nummer 1 hit en was te vinden op zijn LP ‘Talking book’. ‘You Are The Sunshine Of My Life’ leverde Stevie dat jaar ook een Grammy Award voor de ‘Best Male Pop Vocal Performance’ op. In de Daverende Dertig was het succes voor Stevie een stuk bescheidener. Het nummer behaalde de 23e plaats. ‘You are the sunshine of my life’ werd een aantal keer gecoverd, waaronder door Frank Sinatra, Petula Clark en Tom Jones.
Op 16 december 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Happy Xmas (War is over)’ van John Lennon & Yoko Ono, Plastic Ono Band & Harlem Community Choir. Een weekje eerder viel de keuze nog op een andere Beatle: Paul McCartney. Hij sleepte op 9 december met ‘Hi hi hi’ de Alarmschijf binnen. John en Yoko schreven ‘Happy Xmas’ al in 1971. De voorgeschiedenis van het nummer stamt uit de vredescampagne die ze sinds 1969 hielden. In dat jaar hadden ze ook al de Bed-In in Amsterdam gehad. Hun acties verliepen langs steden wereldwijd waarin ze bijvoorbeeld posters verspreidden met de tekst: War is over! If you want it. Happy Christmas from John & Yoko.
De slogan was al eerder gebruikt in de anti-war songs ‘The War Is Over’ van Phil Ochs, en ‘The Unknown Soldier’ van de Doors. In oktober 1971 werkten John en Yoko een akoestische demo uit van het nummer in de St Regis Hotel in New York City, waar beide op dat moment verbleven. Phil Spector werd door Lennon gevraagd om het nummer te produceren. ‘Happy Xmas werd opgenomen in de Record Plant studio. Aan de Kerst single werkten 30 kinderen tussen 4 en 12 jaar mee van The Harlem Community Choir. Het nummer bereikte de 6e plaats in de Veronica Top Veertig en is uitgegroeid tot een evergreen. Elk jaar keert het nummer terug in de bovenste regionen van de internationale Spotify charts.
Op 31 maart 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Catch You on the Rebop’ van The Spencer Davis Group. Deze track werd geschreven door de bandleden Eddie Hardin en Ray Fenwick. Het nummer stond op ‘Gluggo’, het zevende muziekalbum van The Spencer Davis Group. Na opgeheven te zijn in 1969 probeerden ze het opnieuw, maar werden lang niet meer zo populair als tijdens hun begintijd. Na ‘Gluggo’ volgde nog slechts één album: ‘Living in a back street’ (1974). The Spencer Davis Group had zijn grootste successen in het midden van de jaren zestig, met o.a. de classics ‘Keep ’n running’, ‘Time seller’ en ‘Gimme some loving’. De Troetelschijf ‘Catch you on the rebop’ behaalde geen notering in de Daverende Dertig.
Op 9 december 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Hi hi hi’ van Wings. Het nummer werd geschreven door Paul en Linda McCartney. Het was de tweede single van de groep, die in 1971 werd opgericht. Na het megasucces van The Beatles in de jaren zestig viel de Fab Four in 1970 uit elkaar. Volgens Paul lag dat niet aan hem. Vorige maand liet hij nog in een interview optekenen: “Ik ben niet degene die de breuk heeft veroorzaakt. O nee, nee, nee. John liep op een dag de kamer binnen en zei dat hij The Beatles zou verlaten. Is dat de oorzaak van de breuk, of niet?” Kort daarna was de split een feit.
Teruggetrokken op het Schotse platteland maakt Paul dat jaar zijn eerste soloplaat: ‘McCartney’. Zijn eerste solohit in Nederland is ‘Another Day’, een top 3-notering in 1971. Later dat jaar verschijnt het album ‘RAM’, dat hij met zijn vrouw Linda maakt. Met haar richt hij eind dat jaar toch weer een band op: Wings! Aangevuld met voormalig Moody Blues-gitarist Denny Laine en drummer Denny Seiwell. Wings brengt zijn eerste album ‘Wild Life’ in december 1971 uit. Hoewel de plaat goed verkoopt behaalt geen van de singles op de elpee in de hitparade. Later dat jaar lukt dat wel met ‘Mary Had A Little Lamb’ en ‘Hi Hi Hi’. De BBC in Engeland deed Hi hi hi’ in de ban, vanwege de seksueel suggestieve tekst. Het nummer behaalde zowel in Amerika als Engeland de top tien. In de Nederlandse Top Veertig bereikte Wings de 6e plaats.
Op 24 maart 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Woman from Tokyo’ van Deep Purple. Het nummer is geschreven en geproduceerd door alle bandleden: Ritchie Blackmore, Ian Gillan, Roger Glover, Jon Lord en Ian Paice. Het was de eerste single van hun LP ‘Who do we think we are’. Deep Purple was aan het begin van de seventies één van de eerste westerse rockbands die concerten gaf in Japan. Als eerbetoon schreven zij dit nummer. Het was trouwens één van de laatste nummers met Ian Gillan als zanger. Hij vertrok in 1973 om een solocarrière te beginnen. (maar hij zou later weer terugkomen). De band zelf was aanvankelijk er niet van overtuigd, dat ‘Woman from Tokyo’ een goed nummer was. Pas in 1984, toen zij na een periode van acht jaar weer bij elkaar kwamen, gingen ze voor het eerst het nummer spelen tijdens concerten. In de Daverende Dertig bereikte ‘Woman from Tokyo’ de 6e plaats. In Amerika kwam het nummer niet verder dan de 60e positie.
Op 2 december 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Break’ van Aphrodite’s Child . Het nummer werd geschreven door Vangelis Papathanassiou en Costas Ferris. ‘Break’ werd gezongen door Loukas Sideras. Net als Roussos en Vangelis zou hij later solo gaan. ‘Break’ stond op de laatste LP ‘666’ van Aphrodites Child. Nog voor het verschijnen van dit conceptalbum, vertrok Roussos met Koulouris, Lucas, Harris Chalkitis en Lakis Vlavianos op tournee als Demis from Aphrodite’s Child, omdat Vangelis niet meer wilde toeren. Na de release van de solosingle We Shall Dance van Demis, viel de groep uit elkaar. Vangelis maakte het album ‘666’ zelf af in 1971, maar het duurde tot eind 1972 voordat de platenmaatschappij het wilde uitbrengen. ‘Break’ werd de laatste hit van Aphrodites Child. Het nummer met het wonderschone einde bereikte de 30e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 17 maart 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Lyrics’ van Kayak. De door Ton Scherpenzeel gecomponeerde en van tekst voorziene song werd een half jaar eerder opgenomen in de EMI Bovema Studio in Heemstede. De debuut single van Kayak stond op hun LP ‘See see the sun’. Kayak werd gevormd in 1972 door Ton Scherpenzeel en Pim Koopman. Ze kwamen beide uit de groep High Tide Formation, waar tussen haakjes Chiel van Praag toetsenist was. Behalve Ton en Pim maakten ook Max Werner, Johan Slager (ex-Gallery) en Michel Marion (bas) deel uit van Kayak . Overigens bleef Marion niet lang bij de Gooise groep; nog in 1972 wordt ze vervangen door Cees van Leeuwen. De groep liet zich voor de sound o.a. inspireren door de symfonische rockmuziek van met name de Britse band Yes. In ’Lyrics’ hoor je die Yes-invloed enigszins terug, al is Kayak iets meer gericht op sfeer en ingetogenheid. Het nummer bereikt de 19e plaats in de Daverende Dertig.
Op 25 november 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘It Never Rains In Southern California’ van Albert Hammond. De zanger schreef het nummer samen met tekstschrijver Mike Hazlewood. Beide hadden deel uitgemaakt van Steve Rowland & The Family Dogg. Met ‘Sympathy’ scoorde deze groep een nummer 2 hit in de Veronica Top Veertig. ‘It never rains in southern California’ was de titelsong van zijn LP, waar ook de single ‘Down by the river’ op te vinden was.
Het duo maakt nog meer songs samen. Zoals ‘The free electric band’ voor Hammond, maar ook andere artiesten werden rijkelijk bedeeld. Voor The Pipkins schreven ze bijv. ‘Gimme dat Thing’, ‘The air that I breathe’ voor The Hollies, ‘Make me an island’ en ‘You`re such a goodlookin woman’ voor Joe Dolan en beide mannen schreven mee aan ‘Creep’ van Radiohead.
Verder schreef Hammond onder andere nummers voor Tina Turner (zoals: ‘I don’t wanna lose you’) en Whitney Houston (o.a. ‘One moment in time’). Bezig baasje, deze Albert Louis Hammond! Met ‘It never rains in southern California’ bereikte hijzelf als zanger slechts de 26e plaats in de Veronica Top Veertig. Maar het liedje is toch uitgegroeid tot een heuse classic.
Op 10 maart 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Pinball Wizard / See Me, Feel Me van The New Seekers. Het nummer is een medley van drie nummers uit de Rock-opera ‘Tommy’ van The Who. Naast Pinball Wizard en See Me, Feel Me is dat Listening To You. Schrijver van het nummer is Pete Townshend. Het liedje van de Australisch/ Britse groep was het eerste nummer van de LP ‘Now’. The New Seekers werd opgericht door Keith Potger, en was een vervolg op The Seekers.
Hun eerste single in oude-Seekers-stijl getiteld ‘Meet my Lord’ flopte. Halverwege 1970 onderging de groep een nieuwe transformatie, die met een commerciële poppy sound een andere weg insloegen. Het eerste resultaat “Look what they`ve done to my song’ was de eerste hit. Zo ook ‘I’d like to teach the world to sing’. Met ‘Beg, steal or borrow’ deed de groep mee aan het Eurovisie Songfestival van 1972. Van de achttien deelnemende landen eindigde het Britse gezelschap op de 2e plaats en liet daarmee Sandra & Andres achter zich. Zij werden verdienstelijk vierde. Vicky Leandros won met ‘Apres toi’. Met ‘Pinball wizard/ See me, Feel me’ behaalden The New Seekers de 9e plaats in de Daverende Dertig. Later dat jaar zou Peter Doyle de groep verlaten en worden vervangen door Peter Oliver.
