Op 7 oktober 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Les beaux jours’ van Rika Zarai. Dit nummer is een Franstalige cover van “Holy Day” van George Baker Selection. Hans Bouwens schreef de originele versie. De Israëlische zangeres had eerder de Veronica Top Veertig weten te bereiken met ‘Jerushala’im’ (1968), ‘Casatschok’ (1969) en ‘Alors je chante’ (1969). Deze laatste was overigens ook een cover, namelijk van Vivo Cantando, het winnende Spaanse songfestivalliedje dat jaar van Salomé. Ook was ze bekend geworden van haar interpretaties van ‘Hava Nagila’ en ‘Tournez Manège’. De Alarmschijf ‘Les beaux jours’ strandde in de Tipparade. De goede dagen voor Rika Zarai zijn helaas voorbij. Ze overleed vorig jaar op 82-jarige leeftijd.
Op 13 januari 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Superstition’ van Stevie Wonder . Hij schreef het nummer voor zijn 16e LP ‘Talking Book’, dat ruim drie maanden eerder uitkwam. Op deze plaat stond o.a. ook ‘You are the sunshine of my life’. Het drumritme van ‘Superstition’ werd bedacht door Jeff Beck toen hij samen met Wonder in de studio werkte. Wonder wilde aanvankelijk dat Beck het liedje zou opnemen, maar hij liet zich door platenbaas Berry Gordy overtuigen om het zelf op te nemen. Beck kreeg in plaats daarvan het liedje ‘Cause We’ve Ended As Lovers’, dat hij opnam voor zijn album ‘Blow by Blow’ uit 1975. Hij nam later met Tim Bogert en Carmine Appice alsnog een cover van ‘Superstition’ op. Het werd een instrumentale versie, die ook op ‘Blow by blow’ belandde.
Dat Wonder ‘Superstition’ zelf het eerste opnam, was een slimme keuze. Het nummer bereikte in Amerika namelijk de eerste plaats. In de Daverende Dertig bereikte Stevie de 10e plaats met deze Troetelschijf.
Op 30 september 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Veronica 538’ van Vader Abraham en zijn Goede Zonen, Jacques Herb & de Makkers. Achter Vader Abraham gaat uiteraard Pierre Kartner schuil. Als talentscout en producer van platenlabel Elf Provinciën had hij vele artiesten onder zijn hoede, die gedraaid werden op Radio Veronica. Toen het radio station op 30 september zou verhuizen van de 192 naar de 538 meter middengolf, besloot Pierre dat er een speciale single moest komen. Hij schreef het nummer in één avond. De volgende morgen werd het nummer opgenomen in de studio, samen met de Makkers, zijn Goede zonen en Jacques Herb. Nog diezelfde middag lag de band bij Veronica in de studio. Het nummer werd de Alarmschijf op de dag van de frequentie wissel en bereikte de 9e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 13 januari 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘You’re so vain’ van Carly Simon. Zij schreef het nummer voor haar derde album ‘No secrets’. Het bleef lang een object van speculatie of dat nummer over een werkelijk bestaande van zichzelf vervulde man zou gaan, zij had relaties gehad met onder anderen Mick Jagger (die als achtergrondzanger te horen is), Kris Kristofferson, James Taylor en Warren Beatty. De laatstgenoemde noemde zijzelf als een van de drie mannen die haar tot het lied hadden geïnspireerd. In 2007 zei Beatty in een interview: “Let’s be honest. That song was about me”. Simon had zich in 1983 laten ontvallen dat Beatty “zeker dacht dat het over hem ging – hij belde me en bedankte me voor de song”. Hoe dan ook: het liedje werd een enorme hit. ‘You’re so vain’ behaalde de 1e plaats in Amerika. In de Daverende Dertig bereikte Simon een 9e plaats.
Op 16 september 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Who was it’ van Hurricane Smith. Hij begon zijn carrière als geluidstechnicus bij platenmaatschappij EMI in 1960. In die hoedanigheid werkte hij vanaf 1962 samen met muziekproducer George Martin aan de eerste albums van The Beatles. Het laatste album waarbij hij betrokken was, is het in 1965 uitgebrachte “Rubber Soul”.
Smith werkte daarna als muziekproducent en produceerde onder andere drie albums van Pink Floyd, waaronder hun debuutalbum uit 1967, “The Piper at the Gates of Dawn”. Smith schreef ook zelf muziek, al was ‘Who was it?’ niet van hem, maar van Gilbert o’Sullivan. Het stond op diens album ‘Back to front’. (1972) In totaal wist Smith vier hits te scoren: ‘Don`t let it die’(1971), ‘Oh babe, what would you say’(1972), ‘My mother was her name’ (1973) en ‘Who was it?’, dat de 13e plaats bereikte in de Veronica Top Veertig. Hurricane Smith overleed op 85-jarige leeftijd in 2008.
Op 6 januari 1973 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Your mama don`t dance’ van Loggins & Messina. Het nummer werd geschreven door Kenny Loggins en Jim Messina en stond op hun tweede LP ‘Loggins & Messina’. De inspiratie voor het schrijven van het nummer haalde Jim uit herinneringen over zijn moeder. In tegenstelling tot haar man, hoeld zij erg van muziek. Zoals van Elvis Presley en Ricky Nelson.
Hij zegt daarover: “’Your mama don’t dance & your daddy don’t rock & roll’, came from me thinking about how my mother wasn’t really doing what she loves to do [because] my stepfather was not into rock & roll. He thought the Beatles were just…screaming, long-haired idiots…So I grew up having to put up with that [but] it was [just] a fun lyric [with no intended] social significance whatsoever other than my own experience of a kinda funky household.”
Loggins & Messina leerden elkaar kennen in 1970, toe Kenny een contract had gekregen bij Columbia Records. Messina werd gevraagd het eerste soloalbum voor Kenny Loggins te produceren. Zo namen ze sommige songs op bij Kenny in de woonkamer. Het klikte tussen de twee en zo ontstond een intensievere samenwerking als duo : Loggins & Messina.
Het debuutalbum ‘Sittin’ In’ verscheen in 1971 en was succesvol in Amerika, waar het duo platina kreeg uitgereikt voor de plaat. ‘Your mama don`t dance’ was de tweede troetelschijf voor het duo. Een jaar eerder lukte dat met het nummer ‘Vahevala’. Deze flopte in Nederland, maar ‘Your mama don`ty dance’ behaalde de 20e plaats in de Daverende Dertig. In Amerika kregen Loggins & Messina een gouden plaat voor de single.
Op 16 september 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Wig wam bam’ van Sweet. Het nummer werd geschreven door de twee songwriters Nicky Chinn en Mike Chapman. Het schijnt de eerste Sweet-single te zijn waarop de bandleden daadwerkelijk hun instrumenten bespeelden. Op de vorige singles speelden respectievelijk producer Phil Wainman op drums en sessiemuzikanten John Roberts en Pip Williams (later producer van Status Quo-albums) op bas en gitaar.
‘Wig wam bam’ bevatte een significante verandering in de sound van de band en wordt vaak beschouwd als de eerste glamrock-single van de Britse band. Dit was ook de eerste Sweet-single met bassist Steve Priest die enkele delen van de leadzang zong. ‘Wig wam bam’ was de 6e single van Sweet en werd de eerste Alarmschijf van Brian Connolly, Andy Scott, Steve Priest en Mick Tucker. Het nummer bereikte de 6e plaats in de Veronica Top Veertig. De volgende single, ‘Block buster’, zal op Radio Veronica ook na elk heel uur gedraaid worden als Alarmschijf.
We zijn al weer toe aan de laatste Troetelschijf van 1972! Op 30 december is ‘Love story’ van Nino Tempo & April Stevens uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3. Het nummer werd geschreven door Carl Sigman en Francis Lai. Die laatste was een befaamde Franse componist, die niet alleen de filmmuziek voor Love Story schreef (1970), maar o.a. ook Un homme et une femme (1966). Voor beide films won hij een Grammy Award. Behalve deze, schreef hij muziek voor tientallen andere films.
De uitvoering van April Stevens en Nino Tempo was een cover. De versie van Mancini, ‘Theme from Love Story’ behaalde eerder in Amerika de 13e plaats. Francis Lai maakte er zelf ook al een versie van, die de 22e plaats bereikte in de Daverende Dertig. “(Where Do I Begin?) Love Story”, de versie met zang, werd de grootste hit in de versie van Andy Williams. In Amerika en Engeland bereikte Williams de top tien, maar niet in Nederland. Dat lukte dan weer wel voor Nino Tempo, die het nummer in 1972 uitbracht met zijn jongere zus April Stevens. Hun versie bereikte in de Daverende Dertig de 5e plaats. Het was niet hun eerste hit. Zo scoorde het duo al in 1963 met ‘Deep purple’, dat in Amerika een nummer 1 hit werd. In 1964 deden zij mee aan het Festival van San Remo, maar wonnen niet. Die eer ging naar Gigliola Cinquetti met ‘Non ho l’età’, die daarmee naar het Eurovisiesongfestival ging en ook dat won.
Op 9 september 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Mama mia’ van Sandra & Andres. Het nummer werd gepend door Dries Holten, de mannelijke helft van het duo, samen met Hans van Hemert. Die laatste was ook de producer van deze single. ‘Mama mia’ was de opvolger van ‘Als het om de liefde gaat’, waarmee Sandra & Andres Nederland vertegenwoordigden op het Eurovisie Songfestival. Deze bijdrage, geschreven door Hans van Hemert, behaalde de vierde plaats en werd een grote hit. ‘Mama mia’ deed het iets minder; het liedje bereikte de 12e plaats in de Veronica Top Veertig. Twee maanden later zou het duo echter weer een top tien hit behalen met de gelegenheidssingle ‘Auntie’, waar o.a. ook Demis Roussos, Hildegard Knef en Vicky Leandros meewerkten. ‘Mama mia’ deed het ook aardig in Duitsland, waar Sandra & Andres een aantal optredens gaven, o.a. voor de West-Duitse Christen-democratische Unie (CDU).
Op 23 december 1972 is ‘Walk on the wild side’ van Lou Reed uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3. Reed schreef het nummer voor zijn LP ‘Transformer’. Het nummer gaat over travestieten, die, om dollars te verdienen, de grote stad intrekken om de prostitutie in te gaan. In ‘Walk on the wild side’ komen namen voorbij als Holly, Candy en Jackie. Deze namen blijken afgeleid te zijn van bezoekers van Andy Warhol`s exlusieve club The Factory. Hier hingen kunstenaars, muzikanten en hippe vogels rond. Zoals Lou Reed dus!
Reed was samen met John Cale het gezicht van de band The Velvet Underground. Als gitarist was hij ook erg invloedrijk; hij maakte veel gebruik van distortion en alternatieve stemmingen. Hij was een van de eersten die zongen over onderwerpen als sadomasochisme (Venus in furs), travestie (Sister Ray) en transseksualiteit (Lady Godiva’s Operation).
In 1970 nam Reed afscheid van The Velvet Underground en startte hij een solocarrière. In 1972 had hij zijn grootste single-hit: ‘Walk on the Wild Side’, dat geproduceerd werd door David Bowie en Mick Ronson. Het nummer bereikte de 15e plaats in de Daverende Dertig. Met ‘Perfect Day’ scoorde hij pas in 1997 zijn eerste en enige top tien hit in Nederland. Lou Reed overleed in 2013 aan een leverziekte. ‘Walk on the wild side’ keerde toen voor 1 weekje terug in de Single Top 100.
