Mott the Hoople – All The Young Dudes (Alarmschijf)

Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Alarmschijf. Het was de plaat die in 1969 officieel werd geïntroduceerd door Radio Veronica en werd wekelijks gekozen en veel gedraaid. (na het hele uur) Vanaf 1 november 1969 startte Radio Veronica officieel met de Alarmschijf.  Daarmee is het de oudste, nog altijd gekozen hit tip van de Nederlandse radio.   Voordat de DJ`s van het eerste uur de Tipparade gingen samenstellen was er al een voorlopige Tipparade in het leven geroepen bij de zee zender. Deze werd gestart door Rob Out en uitgezonden na de Veronica Top Veertig vanaf 15 juli 1967.

Op 2 september 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘All the young dudes’ van Mott the Hoople.  David Bowie kwam, na een aantal matig verkopende albums, als trouwe fan, in actie voor Mott The Hoople. Hij schreef het nummer ‘All The Young Dudes’ voor de groep. Bowie schreef het nummer nadat hij in contact kwam met Mott-bassist Peter Watts en kwam erachter dat de band uit elkaar zou gaan wegens het gebrek aan commercieel succes. Toen de band zijn eerste aanbod “Suffragette City” afsloeg, schreef Bowie “All the Young Dudes” speciaal voor de band.  De single is in 1972 een grote hit in Engeland, Amerika en Canada. In de Veronica Top Veertig bereikt ‘All the young dudes’ de 27e plaats.

 

Steely Dan – Do it Again (Troetelschijf)

Op 16 december 1972 is ‘Do it again’ van Steely Dan uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3.  Het nummer was afkomstig van het album ‘Can’t Buy A Thrill’ en betekende een doorbraak voor de band dat jaar. ‘Do It Again’ werd gepend door Walter Becker en Donald Fagen, de drijvende krachten van Steely Dan. De twee kenden elkaar vanaf 1967. Beiden zaten op het Bard College, in New York en speelden in lokale groepjes. In 1969 verhuisden ze naar Brooklyn en begonnen ze als sessiemuzikanten. Kort daarna werden ze door Gary Katz, een producer van ABC Records, als componisten naar Los Angeles gehaald. Gesteund door Katz formeerden ze hun eigen band: Steely Dan.  Hoewel Fagen kon zingen, haalde de groep David Palmer binnen, om de songs een meer popachtige sound te geven.

Weggedrukt in een klein kantoortje penden ze aan hun eerste songs.  De eerste single was ‘Dallas’, maar werd nog geen commercieel succes. Maar het eerste album ‘Can`t buy a thrill’ wordt wel een succes. Dit album bevat de twee classics ‘Do it again’ en ‘Reelin’ in the years’.  Beide singles scoren hoog in Amerika. ‘Do it again’ bereikt de 6e plaats en de opvolger behaald de 11e positie. Het debuutalbum wordt met platina bekroond in Amerika. ‘Do it again’ behaald in de Daverende Dertig de 10e plaats.  Voor de TOP 2000 is het nummer al drie jaar niet goed genoeg meer. Veelbetekenend voor de betekenis van deze lijst.

‘Do it again’ is door de jaren heen door een aantal artiesten gecoverd. Waylon Jennings zette het in 1980 op zijn album ‘Music Man’. De Italiaanse groep Club House bracht in 1983 met veel succes ‘Do It Again Medley with Billie Jean’ uit.

 

Veronica – Cornelis Vreeswijk (Alarmschijf)

Op 26 augustus 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Veronica’ van Cornelis Vreeswijk. De zanger schreef het nummer zelf en het stond op zijn LP ‘Cornelis Vreeswijk’. De Nederlandse zanger en liedjesschrijver was vooral populair in Zweden, waar hij sinds zijn jeugd woonde. Hij brak er door in 1964 met zijn LP ‘Ballader och oförskämdheter’ (‘Ballades en vrijpostigheden).  De plaat sloeg er in als een bom, want de vrijpostige teksten gingen over hoeren, zwervers en andere minder fraaie kanten van de goedgeorganiseerde Zweedse samenleving. Ook nam hij kerk en politici genadeloos op de hak. Binnen een mum van tijd was de LP uitverkocht en de naam van Vreeswijk gevestigd in Zweden.

In Nederland was 1972 zijn topjaar. De plaat ‘Cornelis Vreeswijk’ verkocht meer dan honderdduizend exemplaren en werd daarom bekroond met een platina plaat. Cornelis werd op de LP begeleid door een orkest onder leiding van Ruud Bos. O.a. ‘De nozem en de non’ was er op te vinden. Dit nummer bracht Vreeswijk al eens in 1966 uit, maar zonder succes. In 1972 werd het alsnog een hit.  Dat gold ook voor ‘Veronica’,  dat de 12e plaats bereikte in de Veronica Top Veertig. Enkele weken later komt een nieuwe versie uit van ‘Veronica’, met een toespeling op het zendschip. Het B-kantje was ook een plaatje: ‘Misschien wordt `t morgen beter’.

 

Kinks – Celluloid Heroes (Troetelschijf)

Op 9 december 1972 is ‘Celluloid Heroes’ van The Kinks uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3.  Het nummer stond op het dubbelalbum ‘Everybody’s In Show-Biz’. Ray Davies schreef het nummer toen hij een tijdje aan Hollywood Boulevard woonde. In het nummer worden de successen en de tragiek van Hollywood samengebracht. In het nummer, waarin diverse sterren die op de Hollywood Walk of Fame staan worden bezongen, worden Greta Garbo, Rudolph Valentino, Béla Lugosi, Bette Davis, George Sanders, Marilyn Monroe en Mickey Rooney bij naam genoemd. “Hollywood is een rommelige plek van mooie mensen en mooie films, maar ook van tragiek. Ik wilde die tragiek, het succes en de mislukking samenbrengen in dat nummer”, vertelt Ray. Het nummer stond 7 weken in de Tiplijst van De Daverende Dertig, maar haalde de hitlijst zelf niet.

 

Nino Bravo – Un Beso Y Una Flor (Alarmschijf)

Op 19 augustus 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Un beso y una flor’ van Nino Bravo. Het nummer voor de zanger uit Valencia werd geschreven door José Luis Armenteros en Pablo Herrero. De video voor het nummer werd opgenomen door Nino Bravo op de Balearen ( Mallorca , Menorca en Ibiza ) door het Ministerie van Informatie en Toerisme. ‘Un beso y una flor’ werd zijn grootste internationale hit. In datzelfde jaar was zijn album ‘libre’ spraakmakend in Zuid Amerika, vanwege de titelsong, die door een groot aantal dictators, waaronder Fidel Castro, in de ban werd gedaan. In de Veronica Top Veertig bereikte ‘Un beso y una flor’ de 18e plaats. Niet lang daarna, in het voorjaar van 1973, overleed Nino Bravo op slechts 28-jarige leeftijd door een auto-ongeluk.

 

The Osmonds – Crazy horses (Troetelschijf)

Op 2 december 1972 is ‘Crazy Horses’ van The Osmonds uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3. Het zou één van de meest succesvolle keuzes worden van Hilversum 3.  Het nummer werd geschreven door drie van de broertjes Osmond: Allan, Merrill en Wayne. Het nummer gaat zeker niet over paarden, maar over vervuiling. Een heel actueel onderwerp, dus. De hoes van het stampende rocknummer verduidelijkt dat. The Osmonds waarschuwen tegen milieuvervuiling en de paardenkracht van vervuilende auto`s.

‘Crazy horses’ veranderde alles voor de The Osmonds. Daarvoor bepaalde de platenmaatschappij welk nummer van de broers op single zou verschijnen. Merrill vertelt over het ontstaan van ‘Crazy horses’:  “We were rehearsing in a basement one day when Wayne started playing this heavy rock riff. I came up with a melody and Alan got the chords. Within an hour, we had the song. I had always been the lead singer, but I sang Crazy Horses with Jay. The line “What a show, there they go, smoking up the sky” had to be sung higher, so I did that and Jay did the verses because his voice was growlier, and this track was heavier than anything we’d ever done. When the label heard it, they said: “Guys, what on earth are you doing?” But when the record started flying up the charts, we got their respect, even though it was initially banned in France because they thought “smoking up the sky” was about drugs.”

In de Daverende Dertig had ‘Crazy horses’ maar twee weken nodig om op de eerste plaats terecht te komen, waar het zeven weken bleef staan. Het Nederlandse succes was mede te danken aan het spectaculair optreden in de razend populaire TV-quiz Eén van de acht met Mies Bouwman, die een beetje beduusd was van zulke herrie en tegelijkertijd enthousiast. De Osmonds mania was begonnen!

 

George Baker Selection – I`m on my way (Alarmschijf)

Op 12 augustus 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘I`m on my way’ van George Baker Selection. Het nummer werd geschreven door Johannes Bouwens, alias frontman George Baker.  Het was na ‘Nathalie’ en ‘Mama oh mama’ de derde alarmschijf voor de groep, die ooit startte onder de naam Soul Invention. Met het nummer ‘Little Green Bag’ brak George Baker vier jaar eerder door in Nederland. Maar ook Amerika ging overstag: het liedje eindigde daar ook in de hoogste regionen van de Amerikaanse hitlijsten. De band ging o.a. op tournee naar Suriname, de Nederlandse Antillen (1970) en Italië (1971). Hans Bouwens, de zanger van de groep, was behalve de schrijver ook de producer van ‘I ‘m on my way’. Het liedje behaalde de 7e plaats in de Veronica Top Veertig en zou later o.a. gecoverd worden door James Last.  

 

Bill Withers – Use me (Troetelschijf)

Op 25 november 1972 is ‘Use me’ van Bill Withers uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3. Deze single schreef de zanger zelf en was te vinden op zijn tweede LP ‘Still Bill’. Op deze plaat stond ook het nummer ‘Lean on me’, dat gebaseerd was op zijn jeugdervaringen in Slab Fork. De akkoorden in het nummer lijken op de muziek die hij in de baptistenkerk hoorde.  De Amerikaanse soulzanger en componist begon zijn carrière bij de marine. Hij werd uitgezonden naar het Verre Oosten, waar hij begon te zingen. Na 12 jaar ging hij in 1967 weg bij de marine en verhuisde naar Los Angeles om een muziekcarrière te beginnen. Hij had hier een baan als toiletzetter in Boeing-vliegtuigen en maakte ondertussen ook demo’s. Aanvankelijk toonde niemand interesse, maar toen Clarence Avant van Sussex Records begin 1970 een demo hoorde, tekende Withers een contract bij deze platenmaatschappij.

Avant bracht Whiters in contact met Booker T van Stax Records, die Withers’ debuutalbum ‘Just as I am’ produceerde. Op dat album staan de hits ‘Ain’t No Sunshine’ (dat meteen een Grammy Award voor beste R&B song kreeg), ‘Grandma’s Hands’ (in 1996 gesampled door Blackstreet op hun hit No diggity) en ‘Harlem’. ‘Still Bill’ maakte Withers tijdens een break in 1972. ‘Use me’ bereikte geen notering in de Daverende Dertig. In Amerika bereikte de single de 2e plaats in de Billboard Hot 100 en werd bekroond met goud. O.a. Grace Jones maakte een cover van ‘Use me’.

 

Bread – Guitar Man (Alarmschijf)

Op 5 augustus 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘The guitar man’ van Bread. Het nummer werd geschreven door David Gates, de zanger van de groep. Het is afkomstig van hun studioalbum’ Guitar man’. Het nummer gaat over de relatie tussen een muzikant en zijn fans.  Aan het einde van ‘The guitar man’ is applaus te horen, maar vreemd genoeg niet voor Bread. Het applaus is opgenomen tijdens een concertaankondiging voor Jim Morrison en The Doors.

Bread werd gevormd in 1968 door David Gates, Jimmy Griffin en Robb Royer. Ze tekenen een contract bij Elektra Records, waar ze tot 1976 albums voor zullen opnemen. Het drietal kende elkaar al van de band The Pleasure Fair. Hun album ‘Bread’ verschijnt in 1969 met sessiemuzikant Jim Gordon achter de drums. Bij de opnamen van het tweede album ‘On The Waters’ komt Botts de gelederen versterken.

Het eerste succes in Nederland voor Bread wordt “Make It with You”, al bleef het steken in de Tipparade. Daar kon het trio maling aan hebben: in Amerika werd het een nummer 1 hit. Na het derde album ‘Manna’, met de eerste hit in Nederland voor ‘If’, verlaat Royer de groep en wordt opgevolgd door Larry Knechtel.  Daarna volgen meer succesvolle nummers, zoals ‘Baby I`m a want you’ en ‘Everything I own’, dat David Gates schreef voor zijn overleden vader: “You sheltered me from harm, kept me warm, gave my life to me, set me free”. Dit nummer werd door talloze artiesten succesvol gecoverd, zoals door Ken Boothe (1974) en Boy George (1987). Beide zangers scoorden in Engeland met hun versie een nummer 1 hit. De opvolger van dat nummer was ‘The Guitar man’. Dit nummer bereikte de 13e plaats in de Veronica Top Veertig.

 

Elton John – Crocodile rock (Troetelschijf)

Op 18 november 1972 is ‘Crocodile rock’ van Elton John uitgeroepen tot de nieuwe Troetelschijf op Hilversum 3. Het was de derde hit van Elton John in Nederland en was afkomstig van zijn album ‘Don’t Shoot Me I’m Only the Piano Player’. (1973) Hij schreef het nummer met Taupin en nam het op in Frankrijk. Elton was voor de track geïnspireerd geraakt door de Australische groep Daddy Cool en hun nummer ‘Eagle rock’. Met die single scoorden de Aussies tien weken lang de 1e plaats in eigen land en verkochten er meer dan één miljoen exemplaren van. Elton`s versie bereikte de eerste plaats in Amerika en werd daar bekroond met platina. Zo goed deed ‘Crocodille rock’ het dan weer niet in Nederland. Het behaalde de 11e plaats in de Daverende Dertig.

 
Translate »