Op 24 juni 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Summertrain’ van Sandy Coast. Deze zomerse single werd gepend door R.E. Westerbeek en geproduceerd door Jaap Eggermont. De groep werd al in 1961 opgericht door de dan pas 14-jarige Hans Vermeulen. Aanvankelijk noemen ze zich de Sandy Coast Skiffle Group. Als de skiffle-rage voorbij is wordt de band omgedoopt in Sandy Coast Rockers. Later werd deze naam ingekort tot Sandy Coast. In 1965 was ‘Being in love’ de eerste single. Drie jaar later was ‘I see your face again’ de eerste echte hit voor de groep uit Voorburg. Na het grote succes van ‘Capital punishment’ (1968) belandt de carrière van Sandy Coast langzamerhand in een dip.
Tot Sandy Coast in 1971 een nieuw platencontract tekende bij Polydor. Dat was met dank aan Willem van Kooten, die de groep vrijkocht van het vorige label. ‘True love, that`s a wonder’ en ‘Just a friend’ werden daarop grote hits en brak Sandy Coast ook door in België. Ook ‘Summertrain’ bleek een hit; het nummer werd omarmd door zowel Radio Veronica (Alarmschijf) en Hilversum 3 (Troetelschijf). ‘Summertrain’ bereikte de 6e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 7 oktober 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘It’s All Right Bill’ van Peter Bewley. Hij schreef het nummer samen met Richard De Bois. Achter Bewley gaat de Nederlandse producer Peter van Asten schuil. Op dat moment was hij overigens nog geen producer, maar maakte hij deel uit van de band Amsterdam. Met deze groep behaalde hij enkele malen de Veronica Top Veertig, zoals met ‘Indian pipe’ en ‘Lucy, Lucy’. Feitelijk was ‘It`s all right Bill’ op dat moment een solo uitstapje in 1972. In 1973 zou Peter van Asten uit Amsterdam stappen. Hij maakte solo nog twee singeltjes: ‘Hello’ (1972) en ‘What you`ve done’ (1973). Alle drie behaalden echter geen hitnotering in de Daverende Dertig.
In 1975 zet Peter zijn eerste schreden op het producers/componistenpad. Samen met Richard de Boi richt hij de productie- en managementmaatschappij Ladybird Productions op. Als eerste wordt Maggie MacNeal, gecontracteerd. Zij scoort meteen een paar grote hits met de singles ‘Nothing Else To Do’ en ‘When You’re Gone’. Andere succesvolle Ladybird-acts zijn onder meer Willeke Alberti, Carlsberg en de Dolly Dots. Ook schrijven ze succesvolle composities voor de band Lemming.
Op 30 september 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Lonnie’ van Peter Koelewijn en zijn Rockets . Deze single werd door de aartsvader van de Nederlandse rock & roll zelf geschreven. Anno 2021 zou deze tekst trouwens niet meer kunnen. Hoewel eerder dat jaar ‘Mij oh mij’ de Hilversum 3 Top 30 wist te bestormen, lukte dat niet met ‘Lonnie’. Het nummer haalde de hitlijst niet. Ook ‘De wolf’, uitgebracht aan het begin van de zomer van 1972, behaalde ook al geen hit notering.
Meer succes scoorde Koelewijn in 1972 als producer. Maar ook eenmaal als duo, samen met Polle Eduard. De twee namen begin 1972 als Bart Jansen de carnavals hit ‘Nassibal’ op. Als producer was Peter in 1972 verantwoordelijk voor de hit ‘Ach Margrietje, De Rozen Zullen Bloeien’ van de Belgische zanger Louis Neefs. Hij schreef ook de vertaling van ‘Daddy Don’t You Walk So Fast’. Herman van keeken zong het de Hilversum 3 Top 30 in als ‘Pappie, loop toch niet zo snel’. In 1973 zal Koelewijn ook als zanger zelf weer in de hitlijsten te vinden zijn.
Op 10 juni 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Conquistador’ van Procol Harum. De tekst van “Conquistador” is geschreven door Keith Reid, terwijl de muziek is geschreven door zanger Gary Brooker. Het nummer is bijzonder in het oeuvre van Procol Harum, omdat de muziek eerder werd geschreven dan de tekst. Reid vertelde hierover: “Bij 99 van de 100 Procol Harum-nummers werd de tekst eerst geschreven, die daarna op muziek werd gezet.” Hij legde uit dat Brooker nog voor de oprichting van Procol Harum een door Spaanse muziek beïnvloed nummer had geschreven, waarop hij een tekst schreef over een conquistador.
In augustus 1971 werd Procol Harum uitgenodigd om een concert te spelen met het Edmonton Symphony Orchestra in de Canadese stad Edmonton. De apparatuur van de band werd opgehouden bij de grens, waardoor zij voorafgaand aan de show slechts eenmaal “Conquistador” met het orkest konden repeteren. Desondanks was dit het eerste nummer dat tijdens het optreden werd gespeeld. Dit concert werd in 1972 uitgebracht op het live-album ‘Procol Harum Live: In Concert with the Edmonton Symphony Orchestra’. ‘Conquistador’ werd hiervan uitgebracht als de eerste single. Het nummesr staat overigens ook op de LP ‘Procol Harum’, waar ook de nummer 1 hit ‘Homburg’ te vinden is. Zo hoog kwam ‘Conquistador’ niet: het nummer bereikte de 8e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 23 september 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Back stabbers’ van The O’Jays. Deze soultrack is geschreven door Leon Huff, Gene McFadden en John Whitehead en geproduceerd door Huff en Kenny Gamble. Het is het eerste nummer dat de groep uitbracht bij het platenlabel Philadelphia International en was de titelsong van hun LP. Ook ‘Love train’ was te vinden op het album ‘Back stabbers’. De verteller in de titelsong waarschuwt mannen over hun mannelijke vrienden die naar hen lachen terwijl ze bij hen zijn, maar achter hun rug om stiekem plannen hebben om hun vrouw of vriendin af te pakken.
‘Back stabbers’ is geïnspireerd door “Smiling Faces Sometimes” van The Undisputed Truth uit 1971, dat een vergelijkbaar thema heeft. In Amerika was het nummer een doorslaand succes en behaalde de derde plaats in de Billboard Hot 100. Ook in Nederland, waar ‘Back stabbers’ de achtste plaats bereikte in de Daverende Dertig. In 1977 stond het op de soundtrack van de film Looking for Mr. Goodbar. In 1979 nam Tina Turner een cover op voor haar album Love Explosion. Deze versie werd uitgebracht op single, maar behaalde nergens de hitlijsten.
Op 3 juni 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Give up your guns’ van The Buoys. In Amerika werd het een bescheiden hit, zo niet in Nederland. Met dank aan een Veronica DJ, die het nummer op dat station in zijn populaire Top Tien zette: Adje Bouman! Daarna werd het nummer uitgeroepen tot Alarmschijf en bereikte het nummer de top tien in de Veronica Top Veertig. Het instrumentale tweede gedeelte van ‘Give up your guns’ werd op datzelfde radiostation ook veelvuldig gehoord in een commercial voor sportvissen op de Noordzee op Radio Veronica. De single is geschreven door Rupert Holmes, die later bekend werd met ‘Him’ en ‘Escape (the Pina Colada song)’. Rupert schreef ook de flipside van de single: ‘Timothy’. Als kind zong ik het liedje zorgeloos mee, totdat later de lugubere tekst van het nummer tot me doordrong. In 1979 bereiken The Buoys nogmaals met ‘Give up your guns’ de top tien van Nederland. Met recht een classic!
Op 16 september 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Mama Weer All Crazee Now’ van Slade. Het nummer werd geschreven door de bandleden Noddy Holder en Jim Lea en stond op het album ‘Slayed’. Chas Chandler was de producer van het nummer, dat de derde Slade nummer 1 hit was in Engeland. Holder kreeg het idee voor de teksten na een Slade concert in het Londense Wembley Arena. Na de show verzuchtte hij in een onbewaakt ogenblik: “Christ, everyone must have been crazy tonight.” Zo ontstond spelenderwijs de titel ‘My My We’re All Crazy Now’. Toen Jim en Noddy het nummer voorspeelden aan Chas Chandler, verstond deze dat ze ‘Mama, we`re all crazy now’ zongen. Die titel, met een aangepaste spelling, klonk nog beter! Slade bereikte de 7e plaats in de Daverende Dertig.
Op 27 mei 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Where’ van Greenfield & Cook. Het nummer werd geschreven door Peter Cook. “Where’ is een persoonlijk liedje geworden. Cook vertelt dat hij “dit nummer geschreven (heeft) voor een oom van mij die is overleden aan kanker toen ik 18 jaar was.” Het duo viel met de release met de neus in de boter. ‘Where’ werd namelijk ook verkozen tot Troetelschijf op Hilversum 3. ‘Where’ stond op het debuutalbum van Greenfield & Cook.
Het duo bestond uit Rink Groenveld (platenproducent, gitarist en zanger) en Peter Kok (gitarist/zanger/componist). Beide waren al sinds hun vijftiende goede vrienden. In 1971 werd ‘A day begins’ hun eerste hit en opgevolgd met top tien hits ‘Only lies’ en ‘Don`t turn me loose’. Deze nummers staan ook op het debuutalbum. Greenfield & Cook behalen met ‘Where’ de 12e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 9 september 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Mexico’ van Les Humphries Singers. Het nummer werd al in de jaren dertig van de vorige eeuw geschreven door Johnny Horton. Toen heette het nummer ‘Battle of New Orleans’. Horton was een geschiedenisleraar die besloot een soort van zeemanslied te schrijven om zo zijn lessen op te leuken voor de leerlingen. De Les Humphries Singers werden twee jaar eerder opgericht door Les Humphrie. Hij iet zich vooral inspireren door gospel en de razend populaire musical “Hair”.
Hij verzamelde een bont gezelschap aan zangers en zangeressen om zich heen en vormde de Les Humpfrie Singers. Daar zaten een paar artiesten tussen, die na het uiteenvallen van de groep, ook succesvol werden. Zoals Liz Mitchell, die in de tweede helft van de seventies deel uit ging maken van Boney M. De eerst grote hit werd ‘To my father’shouse’. Maar ‘Mexico’ mocht er ook wezen: het bereikte de 2e plaats in de Daverende Dertig en was een internationale hit. In 1981 stond de single wederom in de top 10 van de Nationale Hitparade.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Alarmschijf. Het was de plaat die in 1969 officieel werd geïntroduceerd door Radio Veronica en werd wekelijks gekozen en veel gedraaid. (na het hele uur) Vanaf 1 november 1969 startte Radio Veronica officieel met de Alarmschijf. Daarmee is het de oudste, nog altijd gekozen hit tip van de Nederlandse radio. Voordat de DJ`s van het eerste uur de Tipparade gingen samenstellen was er al een voorlopige Tipparade in het leven geroepen bij de zee zender. Deze werd gestart door Rob Out en uitgezonden na de Veronica Top Veertig vanaf 15 juli 1967.
Op 20 mei 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Someday never comes’ van Creedence Clearwater Revival. Deze single werd geschreven door frontman John Fogerty en stond op de LP ‘Mardi Gras’. John verklaarde, dat het nummer gaat over aan je lot over gelaten worden als kind als ouders scheiden. “Toen mijn ouders in scheiding lagen en mijn vader mij verliet, zei hij: ‘Someday you will understand”. Maar dat moment blijft zich maar herhalen. Ik heb nooit uitleg gehad”, memoreert Fogerty. Dit persoonlijke nummer bereikte uiteindelijk de 13e plaats in de Veronica Top Veertig.
