Op 29 juli 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Brandy (You`re a fine girl)’ van Looking Glass. Het nummer werd geschreven door gitarist en co-vocalist Elliot Lurie en was geplukt van hun debuut LP “Looking Glass’. Het was voor de band en Robert Mandel (Epic Records Promotion Manager) lastig om uit te zoeken welk nummer op single moest uitkomen. Mandel besloot de proefpersing van het album te testen in Washington, D.C.
Destijds was WPGC AM/FM een van de toonaangevende Top 40-stations in het land. Harv Moore (programmadirecteur) testte de nummers op de radio. Er sprong er één uit: ‘Brandy’ (You`1 re a fine girl). Moore vertelde, dat “het schakelbord oplichtte als een kerstboom”. Hij zei dat hij in zijn 15 jaar bij de radio nog nooit zo’n reactie op een plaat had gekregen. Op basis van de airplay op WPGC en alle andere Top 40-stations die volgden, bracht Epic Rush de single ‘Brandy’ uit. Een gouden keuze! De single belandde op de eerste plaats in Amerika. Het succes in Nederland was mager: één weekje op nummer 30 in de Daverende Dertig. Bloody shame.
Op 8 april 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Sylvia`s mother’ van Dr. Hook & the Medicine Show. De band viel met hun neus in de boter, want het liedje werd in dezelfde week ook Troetelschijf op Hilversum 3. ’Sylvia`s mother’ werd gepend door Shel Silverstein en is te vinden op het album ‘Dr. Hook and the Medicine Show’ uit 1971. In het liedje probeert de zanger vanuit een telefooncel contact te krijgen met zijn ex-vriendin Sylvia. De telefoon wordt echter opgenomen door haar moeder (Mrs. Avery), die ondanks smeekbedes weigert haar dochter te roepen. Deze ‘Mrs Avery’ heette eigenlijk Mrs. Pandolfini, maar die achternaam paste minder goed in het ritme van het liedje. De rest van het verhaal is redelijk autobiografisch. Sylvia staat op het punt te vertrekken naar Mexico, om er te trouwen met een stierenvechter. Nog eenmaal probeert Shel (de liedjesschrijver) haar te pakken te krijgen. Dat lukt: maar het lukt hem niet haar van gedachten te doen veranderen.
De naam van Dr. Hook & Medicine Show was met dit liedje in één klap gevestigd: ‘Sylvia`s mother’ haalde de 5e plaats in Amerika, nummer 2 in Engeland en nummer 3 in de Veronica Top Veertig.
Op 22 juli 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Popcorn’ van The Popcorn makers. Er waren drie versies van het nummer zo`n beetje tegelijkertijd op de markt gebracht. Naast de Popcorn Makers waren dat de uitvoeringen van Anarchic System en Hot Butter. In de Veronica lijst werden alle versies van ‘Popcorn’ op één hoop geveegd, om maar geen gedoe te krijgen. Zo niet de Daverende Dertig: die haalde de versies uit elkaar en bleek dat de versie van de Popcorn Makers de succesvolste was. Het nummer is oorspronkelijk van Gershon Kingsley. Gold als één van de belangrijkste pioniers in de elektronische muziek, met name vanwege de Moog synthesizer. Hij neemt het nummer ‘Popcorn’ ook als eerste op, voor zijn LP ‘Music To Moog By’.
Het album leidde tot een groep: The First Moog Orchestra . O.a. Stan Free maakte daar deel van uit. Deze meneer bedacht, nadat de groep uiteenviel, om het liedje opnieuw uit te brengen. Maar dan onder de naam Hot Butter. Zijn versie wist wereldwijd zo`n twee miljoen plaatjes te verkopen. Er werden heel veel covers van gemaakt, maar die van de Popcorn Makers en Anarchic System zijn de succesvolste gebleken. De versie van de Franse Anarchic System, rond Olivier Toussaint, was trouwens een vocale variant. ‘Popcorn’ bereikte de eerste plaats in de Daverende Dertig.
Op 1 april 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Back Off Boogaloo’ van Ringo Starr. De ex-Beatle schreef het nummer zelf en stond –pas- op het album ‘Goodnight Vienna’. Deze LP verscheen in 1974. Daar stond ‘Back off Boogaloo’ nog niet op; maar wel op de 1992 persing, als één van de drie bonus tracks. Ringo kreeg hulp van George Harrison; hij was de producer van deze single en hielp het mee schrijven. Pas in 2017 kreeg Harrison daarvoor de credits. Het nummer werd niet zolang na Harrison’s Concert For Bangladesh opgenomen.
De titel van het nummer is geïnspireerd door Marc Bolan. Verschillende commentatoren hebben de tekst geïnterpreteerd als een aanval op Paul McCartney, wat een weerspiegeling was van Starr’s minachting voor de muziek die McCartney de afgelopen twee jaar als soloartiest had gemaakt. “Back Off Boogaloo” demonstreerde de invloed van glamrock op Starr, die rond deze tijd de documentaire Born to Boogie regisseerde over Bolans band T. Rex. ‘Back off Boogaloo’ behaalde de 10e plaats in de Veronica Top Veertig.
Op 15 juli 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘The First Time Ever I Saw Your Face’ van Roberta Flack. Deze ballad werd geschreven door de Britse singer-songwriter Ewan MacColl in 1957. Peggy Seeger, met wie Ewan later zou trouwen, bracht het liedje als eerste uit op de plaat. In 1969 werd het nummer gecoverd door de Amerikaanse zangeres Roberta Flack voor haar debuutalbum ‘First Take’. Roberta was een jaar eerder ontdekt door de jazzmuzikant Les McCann.
In 1971 kwam ze al met een paar covers van bekende hits in de Billboard Hot 100 die ze samen zong met Donny Hathaway, een oud-klasgenoot van haar. Haar grote doorbraak kwam een jaar later toen ze een Amerikaanse nummer 1-hit had met ‘The First Time Ever I Saw Your Face’. Dat nummer van haar LP ‘First take’ uit 1969, werd drie jaar later pas populair, omdat het in de film Play Misty for Me van Clint Eastwood werd gebruikt. Het nummer leverde zelfs twee Grammy’s op. In Nederland bleef deze prachtige opname gelukkig niet onopgemerkt: Roberta behaalde er de 6e plaats mee in de Daverende Dertig.
Op 25 maart 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Viva España’ van Imca Marina. Deze meezinger werd geschreven door Leo Caerts (muziek) en Leo Rozenstraten (tekst). Imca was niet de eerste die het opnam; dat was ene Samantha. Deze zong ook een Spaanse versie in, die in Spanje een hit werd. Dankzij dit nummer maakte Imca een comeback. Haar loopbaan als zangeres begon bij het zangkoor de Damster Wichter in Appingedam. In 1959 kreeg zij haar eerste platencontract. Haar eerste single ‘Morgen’ groeit uit tot een succes. Met nummers als ‘Soerabaja’ en ‘Harlekino’ slaagt de Groningse er in grote hits te scoren. ‘Soerabaja’ wordt een nummer 1 hit en ‘Harlekino’ bereikte de 2e plaats. Ook ‘Santo Domingo’ werd een top tien hit. Na een inzinking was ‘Viva Espaná’ in 1972 een welkome terugkeer in de hitlijst voor haar. Het liedje behaalde de 15e plaats in de Veronica Top Veertig. De Engelse reggaezanger Judge Dread nam in 1976 een “ondeugende” versie van het nummer op onder de titel ‘Y Viva Suspenders’.
Op 8 juli 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Ooh-Wakka-Doo-Wakka-Day’ van Gilbert O’Sullivan. De Ierse zanger schreef het nummer zelf en het stond op de remastered versie van de LP ‘Back to front’. Hier stond o.a. ook ‘Who was it’ ebn ‘Clair’ op. Tegelijkertijd met de release van het album, wijzigde O’Sullivan zijn looks. De korte pet, bretels en broek, bretels verruilde hij met meer mannelijke looks, waarbij hij de bovenste knoopjes van zijn blouse openliet om zijn harige bovenlijf te tonen. Hij leek warempel wel te hopen uit te kunnen groeien tot een sekssymbool. ‘’ Ooh-Wakka-Doo-Wakka-Day’ was in Ierland een nummer 1 hit; in Engeland behaalde Gilbert de 8e plaats. In de Hilversum 3 Top 30 bereikte de zanger de 9e plaats. Sacha Distel maakte er in datzelfde jaar een Franse versie van: ‘Wakadou, wakade’.
Op 11 maart 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Together’ van Think Tank. Het liedje werd geschreven door Jacques Zwart. Hij was ook de zanger van deze Nederlandse groep. Hij was eerder lid van Het (bekend van ‘Ik heb geen zin om op te staan), Pocomania en Penny Wise. Think Tank maakte onder leiding van producer Frans Peters één album en drie singles. Na ‘Together’ (nummer 14 in de Nederlandse Top Veertig) volgden nog ‘Rolling on the railroad’ en ‘A man is a fool’. Vlak na de opname van de LP gaat de band uit elkaar.
Op 24 juni 1972 ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘It’s Going to Take Some Time’ van Carpenters. Het nummer werd geschreven door Carole King en Toni Stern en het stond op King’s album ‘Music’. De uitvoering van The Carpenters stond op hun vierde plaat ‘A Song For You’. In Nederland ging deze plaat geruisloos aan het platen kopend publiek voorbij, maar niet in Amerika. Er stonden pareltjes op als ‘Hurting Each Other’, ‘Goodbye to Love’, ‘I Won’t Last a Day Without You’ en ‘Top of the world’. Die laatste song zou in 1973 na ‘Yesterday once more’ alsnog op single worden uitgebracht. Broer en zus Carpenter behaalden geen hit in de Daverende Dertig met ‘It`s going to take some time’.
Op 4 maart 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Mij oh mij’ van Peter & Rockets. Het nummer werd geschreven door frontman Peter Koelewijn. De Rockets bestaan in deze periode uit onder meer Harry van Hoof (piano), Jan & Hans Hollestelle (bas & gitaar), Bertus Borgers (sax), Hans Vermeulen (gitaar) en Louis Debij (drums). “Mij oh mij’ maakte, dat eindelijk Peter Koelewijn weer zelf als artiest hits begon te scoren.
Koelewijn was in deze jaren ook druk in de weer als stafproducer bij Philips/ Phonogram. Zo maakte hij met Bonnie St.Claire de hit ‘I won`t stand between them’ en ‘Clap your hands’. Met Harry van Hoof werkte Peter voor Hal Dorado (o.a. ‘The Bull and I’), Herman van Keeken (‘Pappie loop toch niet zo snel’) en Louis Neefs (o.a. ‘Margrietje’) Eerder in 1972 maakte Peter met Polle Eduard een single op als Bart Jansen, speciaal voor carnaval. Zo rolde de ‘Nassibal’ de Nederlandse hitlijsten in. ‘Mij oh mij’ werd na ‘Kom van dat dak af’ (opnieuw uit als maxi single in 1971) eindelijk weer een hit voor Peter en zijn Rockets. Het liedje behaalde de 15e plaats in de Veronica Top Veertig.
