Credits: AVRO, Beeld en Geluid
Op 13 september, maar dan in 1939, werd Frans Halsema geboren. De Nederlandse cabaretier en zanger kennen we vooral van zijn nummers ‘Vluchten kan niet meer’ (zijn duet met Jenny Arean), ‘Voor haar’ & ‘Zondagmiddag Buitenveldert en natuurlijk van zijn vele conferences, zoals met Gerard Cox. Frans groeide op in een katholiek gezin en zong in het koor van de patronaatvereniging. Zijn eerste kennismaking met toneelspel waren zijn optredens in de door zijn vader geschreven revuetjes en tussen de schuifdeuren in het ‘gezinscabaret’. De vader van Frans was schrijver-tekenaar Arie Halsema.
Zijn schoolopleiding maakte Frans niet af, en hij besloot al op jonge leeftijd te gaan werken. Zoals in een kruideniersbedrijf, bij een herenmodezaak, bij een effectenkantoor en op de administratie van een uitgeverij. In zijn vrije tijd was hij te vinden in café’s, waar hij liedjes zong, waarbij hij zichzelf begeleidde op de accordeon en de piano. Van 1958 tot 1960 was Halsema in militaire dienst, in de Van Braam Houckgeestkazerne te Doorn. Hij deed daar een schrijversopleiding en kreeg de gelegenheid om ‘s avonds naar de cabaretschool van Bob Bouber in Amsterdam te gaan. Daar kreeg hij les van onder anderen Wim Sonneveld, Luc Lutz en Bob Bouber zelf.
Halsema maakte zijn debuut in 1960, bij het ‘Pauze-Cabaret’ in de City Music Hall in Amsterdam. Een jaar later ging hij aan de slag bij cabaret ‘Lurelei’. Eerst als pianist en componist, maar later nam hij ook een deel zang en spel voor zijn rekening. Niet voor lang: in 1964 en solliciteerde bij het ABC-cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Aanvankelijk werd hij daar geweigerd, maar na lang aandringen kon hij toch tot het gezelschap toetreden. Bij het ABC-cabaret leerde hij de fijne kneepjes van het vak en werd hij een veelzijdig cabaretier. Hij leerde daar de danseres Anke Cordess kennen met wie hij trouwde en een zoon kreeg.
In 1967 verliet hij het cabaretgezelschap en begon hij freelance-werk te doen. Het grote avontuur begon! In 1968 vroeg cabaretier Gerard Cox of hij met hem wilde samenwerken. Omdat Halsema eerder al zoiets aan Adèle Bloemendaal had beloofd, besloten ze gedrieën een programma te maken. Zo ontstond in 1968 ‘Met blijdschap geven wij kennis’. Daarnaast maakte hij ook groots opgezette televisieshows waarin hij als zanger, danser en acteur optrad met artiesten uit binnen- en buitenland. Ook nam hij enkele nummers op.
Van 1971 tot 1973 speelde hij met Jenny Arean in de musical En nu naar bed van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. Met zijn tegenspeelster Arean kreeg hij een verhouding en zo liep zijn huwelijk op de klippen. De relatie met Arean hield echter ook geen stand. Samenwerken wel: in 1977 brachten ze samen de singel ‘Vluchten kan niet meer’ uit, die uit de musical En nu naar bed kwam.
In 1973 maakte Halsema een tweede programma met Gerard Cox: Wat je zegt ben je zelf. Het werd een groot succes, al vond Halsema het naar eigen zeggen achteraf ‘te plat’. Hij brak met Cox en begon een solocarrière. Aanvankelijk met weinig succes; het cabaret was te braaf en de mensen bleven weg. Zijn tweede en derde programma sloegen beter aan.
Hij bereidde in 1983 een nieuw theaterprogramma voor, The show must go on, dat in april 1984 in première zou moeten gaan. Het kwam er niet meer van; begin 1984 werd hij opgenomen in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam wegens keelkanker. Op 24 februari 1984 overleed hij, veel te jong, op 44-jarige leeftijd.
Copyright © 2023, Hitzound, All rights reserved.
